25 mei Futeau ca 25 km kamping

Paella (uit de magnetron) met creme Brulee en cola

Kom ik na een dag hard ploeteren rond 7 uur op de kamping, met de eerste druppels van een naderende onweersbui. Blijkt dat ook alles te zijn, alleen een kamping, geen restaurant, geen supermarkt, geen beheerder. Eerst tent opzetten in de spetters daarna douchen. Oh ze hebben een soort gemeenschappelijke ruimte dat is mooi. Morgen is mijn rustdag en wasdag beiden hard nodig. Rust zal ik wel vinden, er is geen reet hier te doen. Affijn eerst de voedsel situatie. Ik heb nog maar 2 noodrantsoenen over, die wil ik alleen in nood gebruiken. Hé een Kebab bestel service per telefoon, de telefoon hangt in de gang, ik ben al druk mijn beste Frans aan het repeteren. Jammer dan! Werkt alleen op telefoonkaarten ok mijn eigen telefoon dan maar. Geen contact shuut. Ik wordt creatief ga naar de buren, vraag of zij mij kunnen helpen, een ouder echtpaar. Natuurlijk mag ik hun telefoon gebruiken. Op het laatste moment gevraagd of zij voor mij willen bestellen. Wat blijkt? Dat zaakje doet geen kebab leveringen meer! :-( jammer oude folder. Maar dan gebeurt het er wordt gekeken wat ze nog in huis hebben Paella dus hup in de magnetron, de man komt met de creme brulee aan. Wat wil je drinken, cola geen alcohol. Nog wat brood en boter en met een bord vol loop ik terug naar de gemeenschapszaal. Wat een onbaatuchtige aardige en gastvrije mensen. Dat ik dit mag meemaken!(onder het eten komt de man met een kan koffie smeerkaas en ham en nog meer brood aanzetten! En dat is zo pijnlijk want ik drink geen koffie) Je zal zien ze zullen er ook geen geld voor willen. Ik ga morgen iets voor ze kopen. Vandaag lang bezig geweest mede omdat ik weer op kaarten jacht moest. Vond de juiste kaart de laatste van het hele dorp bij de 2e winkel kostte me 1 a 2 uur. Daardoor kwam ik zo laat aan. Als ik die middag op een bosweg loop, wat komt daar nu aan? Een traktor met zwaailicht, een oud model zo te zien en te horen, wat ratelt dat ding, En daarachter een echte pipo de clown huifkar. Hij zit op de traktor zijn vrouw, mamaloe?, op de veranda met strooien hoed. Hij kijkt naar mij en stopt al pratend, ik versta niks door het geratel van de traktor en mijn slechte Frans. Hij zet hem stationair, ik weet niet wat het is, maar als je met je rugzak op, op een achteraf weg loopt willen de meest kleurrijke personen ineens met je praten. Misschien kom ik zo kleurrijk over? Waar ga je na toe, waar kom je vandaan en dat allemaal in rap Frans met een heerlijke lay-back attitude en een grote grijns. Als ik van mijn pelgrimstocht vertel, in mijn beste Frans, is men bijna altijd onder de indruk. Zo ook nu, wil je koffie? Non merci, maar als u water heeft, de vrouw gaat het regelen, ik kijk naar de traktor en probeer nog grappend; geen ezel? Maar dat is teveel voor mijn Frans hij komt niet over. Ik heb mijn water hij zet zijn traktor in een versnelling en ratelt verder met maximaal 25 km per uur. Waar ze vandaan komen en waar ze naar toe gaan god mag het weten maar wat een prachtige levensstijl om zo te reisen. Wat een mooie mensen toch. Morgen na de was ga ik liftend of zo naar een grote plaats of stad? Hier in de buurt, er is een VVV en er zijn boekenwinkels op kaartenjacht. Heb er dan even tijd voor. Ga toch eens kijken of ik dit anders aan kan pakken. Ik raak teveel tijd kwijt zo.