dinsdag 7 december 2010

Laatste verslag van mijn Pelgrimstocht en update over de Postbode van Sittard

Vandaag (5 december) zijn Nanda en ik naar Sittard gereden om de kaars aan de ''Postbode van Sittard'' te overhandigen.

Gisteren twijfelde ik nog vanwege de vorst en hevige sneeuw, maar de meest sneeuw was weggedooid en de wegen goed begaanbaar. Dus wij op weg naar Sittard de Postbode en zijn vriendin of vrouw verwachtten ons in hun gezelllige flatje met Limburgse vlaai en thee. Ik herkende hem vaag, het is al weer zo lang geleden. Onder het praten kwam ik tot een ontdekking. De Postbode van Sittard heeft mij toen aangesproken uit belangstelling! Niet om te vragen of ik ook voor hem naar SdC wilde gaan! Dat was dus een invulling van mij! Voor mijn gevoel niet voor niks want het heeft wel een emotionele verdieping aan mijn pelgrimage gegeven. Hij was blij met de kaars en wil hem niet opbranden omdat er zo'n mooi verhaal aan vast zit. Omdat ook zijn partner ziek is, was goed te merken dat ziek zijn en hoe dat in je leven ingrijpt hun erg bezig houdt en begrijpelijk.

Ik kon nog één keer met mensen over mijn pelgrimstocht praten die er echt geinteresserd naar waren heerlijk en een goede afsluiting. Na zo'n anderhalf uur weer teruggereden naar Dordrecht dit was het laatste stukje van mijn pelgrimstocht dat ik nog te gaan had.

Gisteren ik sprak nog een medium die mij vertelde dat mijn pelgrimage ervoor gezorgd heeft dat ik beter geworteld ben geraakt in de aarde waardoor ik stabieler geworden ben. Het voelt wel goed wat hij zegt ik ga weer door met mijn leven. Het slaat een nieuwe richting in, het therapeutschap wacht.

Bedankt iedereen die met mij meegereist heeft en volgehouden heeft met het volgen van mij blog tot dit laatste verhaal. De Camino is gelopen en ik ben dankbaar voor de transformaties die ik heb mogen ervaren en de mensen die ik heb mogen ontmoeten. Ik sluit hem af.

In liefde en respect Donald