Als je echt vast zit op een kamping waar niks te doen is, dan ga je vanzelf wel nadenken over jezelf. Misschien is dat wel de reden dat ik hier terecht ben gekomen? In ieder geval begint het nu echt tot mij door te dringen wat een zwerver ik geworden ben de afgelopen maand. Altijd ergens anders naar op weg, hooguit één dag op dezelfde plek totaal geen vastigheid. Alleen maar vreemden om mij heen. Het enige wat bekend en vertrouwd is, is de binnenkant van mijn tent als ik 's morgens mijn ogen open doe. Wat doe je onder zulke omstandigheden als het tegen zit, waar haal je dan de zin vandaan als je op een but-kamping zit als deze? Thuis is het makkelijk, genoeg dingen om je afgeleid te houden, TV, muziek, boeken, Nanda realiseer ik mij nu. Maar dat is er allemaal niet, ik heb 1 boek en zou natuurlijk met Nanda kunnen gaan bellen (die werkt echter) of sms'en maar dat voelt nu als weglopen voor het probleem, want de situatie blijft bestaan het blijft een but-kamping :-). Het enige wat nog overblijft is om bij mezelf naar binnen te gaan om te kijken wat het met mij doet. Als ik me onrustig of angstig voel dan probeer ik me helemaal te verbinden met die emotie, die altijd een plaats in mijn lichaam heeft, angst zit bijna altijd in mijn buik bv. Het grappige is door dat te doen gaat ze weg. Ik heb het ''ego-emoties'' genoemd, stukjes conditioneringen die vinden dat ik niet alleen mag zijn, alles goed voor moet bereiden, de controle moet hebben enz. Daarin actief zijn geeft schijnveiligheid en dat wordt pijnlijk duidelijk als je alleen op deze kamping zit. En toch ben ik de dag doorgekomen zonder al teveel problemen ik realiseer me dat ik ergens de kracht in mezelf vind om door te gaan, want ik ben zelf natuurlijk de veroorzaker van de situatie waar ik in zit, kan niemand anders de schuld geven :-( En zo zie je maar zo boven zo beneden, de reis naar SdC is ook een reis naar binnen. Nu eens zonder haast opgestaan dat was wel lekker, zowaar een strak blauwe hemel dus gauw mijn was uit het douche/wc/washok gehaald en in de zon opgehangen. Weer mijn slaapzak in nagedacht en mezelf Reiki gegeven. Daarna 3 kwartier yoga gedaan (sorry Annet nog maar 2 minuten per oefening) de hele lijst van vakantie oefeningen. Daarna gegeten en naturrlijk voortdurende aan de was gevoeld, is ze al droog? Tegen 12 wat nog vochtig was in de tent gelegd en naar de dichtstbijzijnde stad gelopen, jawel kaarten gevonden en andere dingen. Daarna 2,5 uur kwijt moeten maken voor de restaurants open gingen. Heb in zo'n beetje elk cafe of brasserie (totaal 2) wel thee gedronken. Vanavond een koude douche en vroeg naar bed. Volgens de planning staat er morgen dik 30 km op het programma, ik wil vroeg starten.
maandag 31 mei 2010
31 mei Les Granges rustdag zelfde kamping als gisteren.
zondag 30 mei 2010
30 mei les Granges (bij Droyes) 25 km kamping
Het leek wel een afspraak! De hele nacht regen en droog overdag. De kamping in Arrigny was gezellig jeu de boulle spelende Fransen met de nodige alcoholica daarna met zijn allen eten. Ze weten te genieten van het leven. En 's morgend toet toet de bakker lekker makkelijk. Heerlijk verse croissants. De weg liep voor de helft langs een kunstmeer, over de dijk als je goede kant uitkeek waande je je zo op de afsluitdijk. Het lopen ging wel, toch merkte ik dat de fut een beetje uit mijn lichaam is, het is ook mijn 4e wandeldag. Morgen de rustdag even recupereren. Dankzij dezelfde informatieborden als gisteren zag ik dat de kamping in Les Granges was ipv Droyes, hadden de locals in de bar toch gelijk ''pas de camping dans Droyes. Ik loop wel snel als ik voor half 10 begin ben ruim voor 4'en ter plekke bij 25 km marsafstand. De kamping van Les Granges is de enige beschikbare voor mij. Maar het is een heel klein plaatsje, zonder restaurant en supermarkt. Niet echt aanlokkelijk voor een rustdag, de kamping is zo mogelijk nog minder één zelfgebouwde wc en douche met alleen koud water. Geen verblijfsruimte (hopen op goed weer morgen). Dus daar zit ik in mijn tentje om 8 uur s'avonds met een noodrantsoen achter mijn kiezen. Gelijk na aankomst handwas gedaan in de gootsteen, heet water koken op mijn gasstel, in de gootsteen meer water koken, dan merken dat je de stop losgetrokken hebt tijdens het soppen en al je warme water weg is. Nog meer koken, wat een slapstick Donald aan de was. Ze hangt nu te drogen als ze morgenochtend droog, is dat een reeele verwachting? Zou ik liever doorlopen. Ik lig er vroeg vanavond dat weet ik nu al! Voor mezelf zit ik te denken wat is de reden dat ik hier zit? Misschien eens een droom op aanvragen.
zaterdag 29 mei 2010
29 mei Arrigny 16 km camping a la Ferme
Gisteren eindigde met ''Houston we've got a problem''. Vandaag was ''damage control day''. Na eerst een frustratie sms naar Nanda gezonden te hebben kon ik weer gaan nadenken. Revigny s Ornain heeft een station ik besloot de trein naar Vitry les François te nemen in de hoop daar wel te vinden wat ik nodig heb, kaarten en gaspatronen. Bijkomend voordeel van VlF is dat mijn stopplaats van vandaag (Thieblemont) daarvandaan makkelijk te bereiken is. Dus ik was om 6 uur op om de trein van 8.05 te halen. 33 km in 17 minuten I am back in the 21th century. Half 10 had ik 3 kaarten kan ik 3 etappes op lopen, daarna.... tja we zien wel. Op het laatste moment kon ik ook nog gastankjes kopen Yesss zonder kaarten lopen is een probleem maar geen thee is een ramp!! En ook een goede strooien hoed gevonden. Het enige wat erop mist is een Sint Jacobsschelp. Kan iemand mij helpen en er ééntje per post naar Vezlay sturen, ik kom er 10 a 14 juni aan. Alle schelpen die binnekomen naai ik op mijn hoed. Als de post uiterlijk 3 juni opgestuurd wordt is ze mooi op tijd het duurt 4 a 5 werkdagen. En als we nu toch bezig zijn, mijn Yogithee is ook op. Als iemand de hand kan leggen op Yogi, rose, sweet chai of bedtime thee zou lekker zijn. Rond half twaalf echt aan het lopen geslagen en kijkende op de kaarten zag ik dat ik eigenlijk terug zou lopen als ik naar Thieblemont zou lopen, temeer daar de etappe van morgen 34 km bedraagd! Als ik daar nu eens wat vanaf zou kunnen knabbelen 5 a 10 km of zo. Ook was de afstand naar Thieblemont ca 10 km ik zou daar ver voor 3'en al zijn. De vraag alleen is zijn er ook kampings als ik ergens anders stop? Bij wat locals (vrouwen) gevraagd ja daar waren kampings. Sorry dames maar ik heb gemerkt dat vrouwen niet accuraat zijn als het om afstandenen en locaties gaat (maar je moet eens met een paar vriendinnen een rode boxershort (snel) willen kopen je legt het als man helemaal af tegen de accurate creativiteit die dan aan de dag komt en ik moet toegeven dames van de wandelgroep mijn bordeaux rode boxershort geeft al niet meer af) Maar ze hadden gelijk bij de plaats die ik op het oog had lag een camping zei een toeristisch streek-informatie bord. Half 5 was ik er moeier dan ik verwacht had, veel over asfalt gelopen. De laatste paar honderd meter kon ik over een soort gravel-trottoir lopen en dan voel dat je makkelijker loopt. Ook nog even met Nanda gesproken, ze is voor mij in de weer geweest om het kaartprobleem tussen Vezelay en Le Puy op te lossen zij stuurt nu een paar 1:100.000 kaarten op waar de GR3 opstaat die tussen V en LP loopt. Die zou goed aangegeven moeten zijn. Rianne bedankt voor je suggestie van Pied a Terre ze is er vandaag naar toe geweest. (wat een schatten he?)Het regent weer mooi want ik loop nu toch niet! Morgen zie ik wel weer.
vrijdag 28 mei 2010
28 mei Revigny s. Ornain 23 km camping
De Romeinse legioenen marcheerden op graan en azijn, ik loop op chocola en gedroogde vijgen die ik eigenlijk nog lekkerder dan chocola vindt. Dat van die romeinse soldaten is waar, mensen die de bijbel een beetje kennen weten dat de romeinse soldaat Jezus een spons met azijn aanbood toen deze aan het kruis hing, dat was dus een daad van mededogen want hij deelde zijn rantsoen met hem. Affijn gisteren bij het bepalen van de route viel mijn oog op het bijschrift ''Chaussée Romaine'', ik dacht krijg nou wat ik kan over een oude romeinse weg lopen, gelijk doen! Met regen opgestaan en er ook mee weggegaan (ik heb trouwens besloten weinig of geen bier of wijn meer te drinken zelfs dat ene glas voel ik de volgende morgen bij het opstaan, mijn energie wil dan niet stromen), fijn dat ik nu zelf mijn poncho aan kan doen! Ik liep makkelijk, de afstand was ook niet zo groot maar 23 km. Eerst door het bos, gelukkig geen modderweg. Daarna kwam ik bij mijn romeinse weg, qua wegbedekking hetzelfde als het bos hmmm, ik zag mijzelf al romantisch over die grote platte straatplavuizen lopen :-) Toen kwam de gedachte, zou de uitdrukking ''Chaussée Romaine'' op de gebruikte wegbedekking slaan? Een kilometer verder was alle twijfel weggenomen de weg heet ''La rue de Voie Romain'' dus toch! Ik loop op een romeinse weg leuk. Als een echte weg aangelegd door de romeinen loopt hij kaarsrecht door het landschap tussen de velden door. Een prachtige gezicht. De zon begon zichzelf te laten zien dus tijdens de lunch kon ik opdrogen. Met steeds beter weer liep ik voor 4'en Revigny s Ornain binnen. Had ik mooi even de tijd nieuwe kaarten te kopen en gastankjes mijn laatste raakt leeg. Bij de eerste boekenwinkel geen kaart, de supermarkt dan maar. Het kantoortje van de kamping was gelijk de VVV. Ook geen kaarten, ik begon angstige voorgevoelens te krijgen. De kamping ziet er trouwens goed uit, zowaar een wasmachine jammer dat ik geen rustdag heb. Door de zon en wind drogen mijn tentje en handdoek lekker snel, heerlijk. Door naar de Intermarchee en ja hoor mijn voorgevoel komt uit geen topografische kaarten ik zit dus vast! :-( Hoe ga ik aan kaarten komen? En campinggas tankjes? Dat idee van kaarten onderweg kopen is dus toch niet zo goed, nu realiseer ik mij dat de mensen die mij het idee gaven de route gefietst hebben ben je toch een stuk flexibeler. Potverdrie ik mis de GR-boekjes nu toch wel.
donderdag 27 mei 2010
27 mei Givry en Aragonne ca 25 km kamping
Intermezzo, via Nanda heb ik begrepen dat er berichten op mijn blog staan, die ik nog niet heb gelezen. Nanda heeft ze voorgelezen hartstikke leuk ga vooral door het motiveert mij ontzettend, ik kan niet iedereen bedanken. Maar 2 personen wil ik toch even wat terug zeggen. Ten eerste Piet (de kaasboer) via zijn dochter Sanne. Piet leuk dat je af en toe meeloopt, ondanks de Franse kasen mis af en toe toch wel jou kasen en de honing-dille mosterd. Marianne ook jij bedankt voor je reacties, ik hoor de ervaringen van je boek het Boodschappenmeisje er tussendoor fleecetruien :-)
De eenzame kamping in Futeau verlaten, met een beetje spijt. De verblijfsruimte kaal met alleen maar een grote tafel en 2 banken aan weerskanten, het had wat. Het voelde als een soort retraitre er was rust. Een onverwacht goede plaats voor een rustdag uiteindelijk. Eenmaal onderweg had ik het gevoel dat ik er een week was geweest ipv een dag. De morgen begon met miezer wat later regen werd. Wat denk je? Ik kan nu alleen mijn poncho aandoen! Met poncho aan door het bos gesopt 1.5 a 2 uur. Mijn kaart begon al uit elkaar te vallen van nattigheid. Dit weer heb ik niet meer gehad sinds Holland! De etappe is 25 km en ik had wat tussendoor weggetjes gezien, alleen, wijs door ervaring was ik er niet zeker van of ze er ook helemaal zouden zijn. Echter ik kwam op de GR14b terecht die mij naar dezelfde paden verwees, dus ze bestonden! Zo liep ik mooi alle drukke wegen mis en sneed de nodige bochten af en was om 4 uur in G en A. Relaxt! De kampings worden steeds goedkoper per nacht €4,- Dat zijn nog eens mooie prijzen en ik heb de kampings voor mij alleen. Het grote voordeel is, altijd schoon sanitair. Omdat ik toch even tijd had naar een gaspatroon en een kaart gezocht, jammer waren er niet. Als het weer wat beter wordt dan hoor je mij niet klagen
woensdag 26 mei 2010
26 mei Futeau rustdag zelfde camping
Vannacht heeft het stevig geonweerd en gehoosd. Mijn tentje had een druppellekje via een lusje aan de buitentent waarlangs het water doorsijpelde over mijn binnentent waar het over en door de rits liep. Even een tegenvallertje niet verwacht, maar het hoosde dan ook stevig. Met een wasknijper en wat kunstgrepen opgelost. Had gelukkig mijn rugzak in de verblijfsruimte gezet, alleen het allernoodzakelijke lag in mijn tent. Deze dag kende ongelooflijke mooie momenten. Ik moest wassen, geen machine dus hand. Het weer was en is afwisselend regen en droog. Dus na de was hoe te drogen? Ik had wel een idee er stond nog een party-tent als ik daar nu een lijntje onder span dan staat mijn was lekker droog als ik weg ben. Zover kwam ik niet eens, de was kon in de droger van het echtpaar wat mij gisteravond ook geholpen had. Het is een gepensioneerd stel, zei spreekt Duits dus dat maakt de communicatie wat makkelijker. Hoewel, als ik met beiden praat is het moeilijk om om te schakelen tussen Duits en Frans. Maar zoals ik al zei met haar kan ik praten en dat is ook wel eens gezellig. Terwijl ik in de verblijfsruimte zat bij een kop thee hoor ik haar binnenkomen. Met een bord spaghetti Bolognaise! Mijn mond viel open, en het was heerlijk, ik putte mij uit in bedankjes en dat het niet nodig was. Ze zei dit maakt mij gelukkig. Dat was een onverwachtte en lekkere lunch. In een paar uur, sinds gisteravond, is de verblijfsruimte een soort thuis geworden. Ze voelt goed. S'middags naar Ste Menehould 12,5 km van Futeaux. Heen 4 km gelopen rest een lift. Daar de juiste kaart gevonden, ik kan nu 2dagen voort. Over 2 dagen stop ik in een grote plaats, ik verwacht er wel weer een vervolg kaart te kunnen scoren. Eten ingeslagen voor vanavond en de komende 2 dagen EN een fles wijn voor mijn buurtjes als dank je wel dat ze deze rustdag tot zo'n feest hebben gemaakt. Ik hoor de donder al weer rommelen ik ben blij dat ik in mijn verblijfsruimte zit, morgen zie ik wel weer.
dinsdag 25 mei 2010
25 mei Futeau ca 25 km kamping
Kom ik na een dag hard ploeteren rond 7 uur op de kamping, met de eerste druppels van een naderende onweersbui. Blijkt dat ook alles te zijn, alleen een kamping, geen restaurant, geen supermarkt, geen beheerder. Eerst tent opzetten in de spetters daarna douchen. Oh ze hebben een soort gemeenschappelijke ruimte dat is mooi. Morgen is mijn rustdag en wasdag beiden hard nodig. Rust zal ik wel vinden, er is geen reet hier te doen. Affijn eerst de voedsel situatie. Ik heb nog maar 2 noodrantsoenen over, die wil ik alleen in nood gebruiken. Hé een Kebab bestel service per telefoon, de telefoon hangt in de gang, ik ben al druk mijn beste Frans aan het repeteren. Jammer dan! Werkt alleen op telefoonkaarten ok mijn eigen telefoon dan maar. Geen contact shuut. Ik wordt creatief ga naar de buren, vraag of zij mij kunnen helpen, een ouder echtpaar. Natuurlijk mag ik hun telefoon gebruiken. Op het laatste moment gevraagd of zij voor mij willen bestellen. Wat blijkt? Dat zaakje doet geen kebab leveringen meer! :-( jammer oude folder. Maar dan gebeurt het er wordt gekeken wat ze nog in huis hebben Paella dus hup in de magnetron, de man komt met de creme brulee aan. Wat wil je drinken, cola geen alcohol. Nog wat brood en boter en met een bord vol loop ik terug naar de gemeenschapszaal. Wat een onbaatuchtige aardige en gastvrije mensen. Dat ik dit mag meemaken!(onder het eten komt de man met een kan koffie smeerkaas en ham en nog meer brood aanzetten! En dat is zo pijnlijk want ik drink geen koffie) Je zal zien ze zullen er ook geen geld voor willen. Ik ga morgen iets voor ze kopen. Vandaag lang bezig geweest mede omdat ik weer op kaarten jacht moest. Vond de juiste kaart de laatste van het hele dorp bij de 2e winkel kostte me 1 a 2 uur. Daardoor kwam ik zo laat aan. Als ik die middag op een bosweg loop, wat komt daar nu aan? Een traktor met zwaailicht, een oud model zo te zien en te horen, wat ratelt dat ding, En daarachter een echte pipo de clown huifkar. Hij zit op de traktor zijn vrouw, mamaloe?, op de veranda met strooien hoed. Hij kijkt naar mij en stopt al pratend, ik versta niks door het geratel van de traktor en mijn slechte Frans. Hij zet hem stationair, ik weet niet wat het is, maar als je met je rugzak op, op een achteraf weg loopt willen de meest kleurrijke personen ineens met je praten. Misschien kom ik zo kleurrijk over? Waar ga je na toe, waar kom je vandaan en dat allemaal in rap Frans met een heerlijke lay-back attitude en een grote grijns. Als ik van mijn pelgrimstocht vertel, in mijn beste Frans, is men bijna altijd onder de indruk. Zo ook nu, wil je koffie? Non merci, maar als u water heeft, de vrouw gaat het regelen, ik kijk naar de traktor en probeer nog grappend; geen ezel? Maar dat is teveel voor mijn Frans hij komt niet over. Ik heb mijn water hij zet zijn traktor in een versnelling en ratelt verder met maximaal 25 km per uur. Waar ze vandaan komen en waar ze naar toe gaan god mag het weten maar wat een prachtige levensstijl om zo te reisen. Wat een mooie mensen toch. Morgen na de was ga ik liftend of zo naar een grote plaats of stad? Hier in de buurt, er is een VVV en er zijn boekenwinkels op kaartenjacht. Heb er dan even tijd voor. Ga toch eens kijken of ik dit anders aan kan pakken. Ik raak teveel tijd kwijt zo.
23 mei Buzancy 35 km kamping le Samaritaine
Zo dat was weer doortippelen. In mijn oorspronkelijke planning zou ik Sedan nooit aangedaan hebben echter vanwege het kaart probleem moest ik wel mijn route naar Sedan verleggen.Toen ik de kaarten doorkeek zag ik al gauw dat de afstand Sedan-Buzancy 35 km betrof en volgens de kaarten geen kampings ertussen nu is dat geen garantie maar ik heb vandaag langs mijn route geen enkele kamping aangegeven gezien. Dus vanmorgen gaan lopen met de instelling we zien wel. Wel wat vroeger weggegaan 8 uur. De camping bij Sedan is trouwens de moeite van het vermelden waard, midden in de stad in alle rust op een eiland in de Maas heel apart! Heerlijk als je goede kaarten heb, ik heb mijn eigen route uitgestippeld. En hij was erg mooi, ik kan het niet in woorden uitdrukken. Helgele koolzaadvelden prachtig contrasterend met naast liggende frisse groene andere velden. De boerenhoeve ernaast sereen liggend in de al sinderende lucht (het is hier 25 a 30 graden). Het lijkt een beetje op Belgie alleen het landschap is wijdser harmonischer erg mooi om erdoor te lopen. En gelopen heb ik mijn lichaam zit al helemaal in het loopritme. 4,5 uur aan één stuk gelopen toen stond er zo'n 20 km op de teller! Ik merk dat ik nu op goede redelijk vlakke wegen 5 a 6 km kan halen. Toen wist ik, ik ga het halen. Gestopt voor Yoga, meditatie en lunch. Als ik mijn yoga oefeningen doe dan duurt een lunch gauw een uur. Het zal de combinatie wel zijn van alle 3 maar daarna stroomt mijn energie weer genoeg voor nog eens 3 uur non-stop wandelen. Uiteindelijk was ik rond half 7 op deze kamping met voor het eerst sinds Holland weer wc-papier in de wc's!!!! Heerlijk. En een friterie omdat ik te moe was om naar het dorp te lopen EN omdat ze een salade serveerden maar wat besteld. De eigenaar is een goedlachse Fransman die mijn blognaam wilde hebben dan kan hij hem aan de blog van de kamping koppelen. Dit doet mij er trouwens aan denken dat ik merk dat het moeilijk is een internet cafe te vinden (Bouillon had er geen merkte ik tot mijn verbazing). Dus als er mensen zijn die berichten achtergelaten hebben en geen reactie gehad hebben, dan is dit de reden. Ik ga mijn tent ik wordt opgegeten door de muggen
24 mei Chatel Chéhéry 25 km camping
Wekkertje gaat af opstaan, vandaag maar 25 km, geeft een relaxt gevoel geen zwoegdag als gisteren. Ik wil mijn telefoon opladen, in de gemeenschappelijke ruimte zal wel een stopcontact zijn. Het geen zo is. Gisteravond heeft hier een Frans gezelschap zitten eten en lekker zo te zien want alles staat er nog. Typisch Frans om de boel zo te laten staan. Lege flessen, halfvolle borden, pan met koude couscous saus, pan met worst en een kippebout. Hmmm koude kip is een heerlijke lunch, ik loop naar mijn tent haal 2 boterhamzakjes van de rol en de kippebout gaat in mijn rugzak. Dat is mooi meegenomen. Bij het verlaten van de kamping wil de eigenaar een paar foto's van mij maken voor zijn blog. Hij wil de zijne aan de mijne linken, ik weet niet of je dan via mijn blog naar zijn blog kan (weet jij dat Gina?). Als het goed is staan daar nu of binnenkort wat foto's van mij op! Ontbijt bij elkaar gescharreld, voor het eerst de echte Franse croissant kunnen eten. Normaal ben ik te laat en zijn ze al op. Nu nog één over mjammie. Ik weet niet hoe het in Holland is maar hier is het stralend weer! Strakke blauwe hemel 25 a 30 graden. Zomerse temperaturen in mei! wat moet dat van de zomer dan wel niet zijn? Vandaag nauwelijks bospaden dus geen schaduw, door mijn gekochte petje zijn mijn gezicht en nek behoorlijk beschermd (toch verlang ik naar een strooien hoed met een brede rand die zijn comfortabeler en koeler), mijn onderarmen niet die zijn nu rood en erg gevoelig. Vandaag vnl asfalt wegen gelopen, secundaire D-wegen. Dat zijn kleine smalle landweggetjes die wel geasfalteerd zijn. Ze slingeren zich door het landschap en er is zeer weinig verkeer, goed om over te wandelen. De laatste 4 a 5 km dacht ik weer een paar mooie natuurpaden gevonden te hebben en kreeg een paar leermomenten. Kleine weggetjes die door agrarisch gebied lopen worden dus nog al eens geconfisceerd door boeren. Je verplaatst gewoon je hek 3 meter! Ik heb door akkers gezworven, weilanden en moest 2 keer prikkeldraad over. Meestal doe ik dan mijn rugzak af. De laatste km door weilanden met koeien. Kijk het is best wel leuk als je LANGS een weiland loopt en een hele meute koeien volgt je nieuwsgierig langs het hek. Maar in een weiland vindt ik het wat ongemakkelijker. Dus ik houdt een respectvolle afstand. Maar ja op het laatste stuk, waar het eiland smaller werd (!), lag nog een koe of niet? Nee he? Een beer van een stier!! Voelde niet zo goed. Ik ben nog nooit zo snel het prikkeldraad overgekomen zo soepel en vol gratie en MET rugzak op als op dat moment. Zo kan het dus ook, dan maar de brandnetels in en ik had mijn afgeritste pijpen in mijn rugzak zitten. Na 5 minuten kwam ik erachter dat ik een indrukwekkend opgedroogd bloedspoor op mijn rechterscheenbeen had. Zo kwam ik de kamping op. Restaurant dicht, wel een epicerie. Daar kon ik een magnetron maaltijd kopen. De eigenaresse deed hem voor mij wel even de magnetron, ook maakte ze voor mij er een salada blij en die was erg lekker! Ik had de kippebout nog niet op dus lekker gegeten. Morgen weer op kaarten jacht momenteel het enige minpuntje, ik ben aan laatste kaart toe. Het houdt zo op.
zaterdag 22 mei 2010
22 mei Sedan 20 km Camping Municipal
9 uur afscheid van Warde en Thijs, leuk stel Warde gaf mij mandarijntjes mee. Op naar Sedan, toen ik de wandelkaart bij de VVV kreeg dacht ik, ik weet het niet, maar de route zou aangegevan zijn. Mooi niet dus ik heb me weer lopen verdwalen, balen! Ik dacht tussen 2 en 3 aan te komen in Sedan het werd half 5! Ik was bang dat de VVV en winkels dicht zouden zijn na 5'en dus ik heb flink door gestiefeld. Morgen zondag als ik geen spullen krijg zit ik hier de zondag vast en daar heb ik geen zin in. Twee keer volslagen de richting kwijt geraakt de eerste keer wist ik maar één nog te doen op kompas ZW gaan lopen dwars door het bos. Dat werkte ik kwam toevallig (?) weer op de route uit. De 2e keer weer vast, toen kwam een Nordic randoneerster aan die mij kon helpen (ik zal nooit meer slecht over ze spreken). Nu heb ik het wel geleerd! Ik ga nooit meer een bostrace lopen wat ongemarkeerd is en waarvan de kaart slecht is. Gelukkig waren de VVV en winkels na 5'n nog open. Maar daar hield het ook op, pas de livre GR 14! Zwaar balen zit ik weer aan kaarten vast. Kreeg nog een sms van Nanda dat de GR 14 ook niet mijn geplande route loopt dus weer kaarten voor de volgende 400 km naar Vezelay. Ik ga de kamping municipal maar eens opzoeken.
21 mei Bouillon rustdag
Één van de redenen dat ik in Bouillon aan wilde komen was omdat ik daar een rustdag gepland had. Bouillon is erg touristisch met een goede VVV dus ik hoop daar info over het Franse stuk van de reis te krijgen. Ik dacht lekker uit te slapen maar om half acht was ik al weer klaar wakker. Opgestaan, getoiletteerd toen mijn was in de week gezet, onder sms ondersteuning van Nanda. Voor het ontbijt eerst yoga gedaan, alle oefeningen. Daarna aan het wassen geslagen, tegen half 12 hing alles aan de lijn. Jammer dat er geen wasmachine in de kamping was (die combinatie hebben ze in Belgie nog niet uitgevonden) dus een paar dingen maar niet gedaan. Mijn fleecevest. Wat een heerlijk ding vooral in de koude en natte dagen. Ik gebruik hem als hoofdkussen trek hem meteen aan als ik uit mijn slaapzak kom. Regenbuien, zweet, stof alles zit erin maar hij blijft warm. Je kan er nu soep van koken. Even wachten op een wasmachine dan was ik hem. S'middags de stad in petje voor de zon (was gisteren redelijk aangebakken het weer wordt steeds beter) een kilo aan kaarten naar Holland teruggestuurd. Alleen jammer, geen gegevens over mijn route in Frankrijk. Mijn gedachte is om de GR 14 te lopen in Frankrijk dan sjouw ik geen kilo aan kaarten meer mee. Niet te krijgen shuuut. Maar een route naar Sedan meegenomen dat is het enige wat te krijgen was buiten Belgie, Sedan is een grote plaats ik verwacht daar wel de GR 14 te kunnen kopen. Tegen 6'en terug naar de kamping daar in gesprek geraakt met een Hollands stel eind 20 Warde en Thijs. Het onderwerp reincarnatie Therapie werd aangesneden, Warde zei dat ze bij een medium ooit eens over een vorig leven verteld is. Ik kon het niet laten beetje doorgevraagd en we zaten al halverwege een sessie. Later op de avond met z'n 3'n uit eten, was gezellig at ik eens niet alleen. Ook even Nanda gebeld fijn om haar weer te horen. Mijn benen zijn ook uitgerust ze voelen goed aan morgen naar Sedan
vrijdag 21 mei 2010
20 mei Bouillon! (ik geloof het zelf ook niet) ca 35 km camping le Moulin Falize.
Opstaan geen ontbijt, genoeg water voor 1 slok. Het volgende huis minimaal 1 uur lopen voor water. Dan maar sjamanen regels toegepast, hoe krijg je je energie aan het stromen, een koude douche. Die was er niet, dus gewassen in de beek. Was ook koud geloof me! In de opgaande zon stoomde de damp van mijn lichaam terwijl ik bekers koud water over mij heen gooide. Ik vind mezelf een sufferd waarom heb ik dit gisteravond niet gedaan? Ik voel me zoveel beter nu. Voor half 9 weg. Het bos en ook de plek waar ik stond is sprookjesachtig mooi in het vroege zonlicht. Ook voel ik iets in mijn nabijheid een aanwezigheid. Bij een kruising, kompas checken!, kan ik even niet verder het, de aanwezigheid, kan niet verder dan daar maar wil bij mij blijven. Ze (het is vrouwelijke energie) wil contact houden, weet niet of IK dat wel wil. Dus even aan het checken gseslagen, voelt het goed?, kleuren goed?, wordt mijn energieveld gerespecteerd? ja alles ok. Ok kom maar op dan, ik voel energetische bewerkingen op mijn hart- en keelchakra. Na een minuutje, verdwijnt ze dit was de bedoeling het is goed het contact kan verbroken worden. Adieu. Mijn persoonlijke ervaring even over nagedacht of ik het op mijn blog zou plaatsen... De rest van de dag was ongelooflijk, zeker vergeleken met gisteren. De kilometers gleden onder mijn schoenen door. Het landschap was altijd mooi om te zien. De eerste kamping aha! Nee daar ga ik niet staan zo troosteloos eenzaam haveloos, wel water voor een ontbijt. Goed ik ga door, ik zie het wel ik loop maar ga Bouillon niet halen. Dorpje na dorpje kwam in zicht, steeds weer die verwondering, NU AL? Wat ga ik snel, heb ik de afstanden verkeerd berekend? Mijn benen protesteren minimaal, ik bleef lopen lopen lopen en mezelf verbazen. 4 uur in de middag, geen 15 km meer naar Bouillon hoe is het mogelijk ik heb al tussen de 15 a 20 gelopen. Geen kamping VVV gesloten vanaf 1 uur. Nog 3 a 4 uur met rustpauze naar Bouillon (als je fris bent). Wat nu, ik kreeg een inval, vraag het je benen! Positief kunnen we aan. Na ongeveer 3 loopuren en een pauze Bouillon! Het is fucking unbelieveable! Het laatste half uur was doorbijten maar vergeleken met gisteren, hoe is het mogelijk! Zo'n dag als vandaag. Toen weer een leermoment, tja de kamping ligt aan de andere kant van het dorp het diepe dal er tussen. Gister zou ik tegen mijn teleurstelling hebben moeten vechten, en nu? Gelijkmoedigheid, dat is het leven, niet in Samsara schieten. Het dorp door eerst (chinees) gegeten, en toen naar de camping. Ja hoor bovenop de berg 100 meter stijgen, mijn rechterknie protesteerde, schenen protesteerden al zingend, meer chantend, de berg op. 10 uur ik ben er 11 uur ik lig in mijn slaapzak, schoon en gewassen. Het licht gaat uit.
19 mei Mirwart 30 km camping chauvage
Aardig wat tijd kwijtgeraakt in Marche en Famenne, op zoek naar kaarten. Vond ze allemaal op één na! De kaart voor morgen :-( Toch maar op weg misschien nog ergens onderweg.... In een klein stadje. De kampings liggen in dit deel van Belgie ver uit elkaar tussen de 25 a 30 km. Eigenlijk ben ik te laat weg om relaxt naar de volgende kamping te kunnen lopen plus de extra 5 km die gisteren door het verdwalen niet gehaald zijn. De route is prachtig, het golvende landschap van zuid Belgie, argrarisch sereen , dan de bossen in, moddersteen paden (geen probleem voor mijn schoenen). Steile helling die menig zweetdruppeltje kosten met meer dan 17 kilo op mijn rug. Na mijn verdwaal partij van gisteren extra goed opgelet, kompas erbij bij kruisingen in het bos is de richting goed? Afslagen checken op de kaart om de juiste te nemen. Dit is dus het nadeel van lopen in bossen, geen orientatiepunten echt lopen met kaart en kompas bij de hand. kost wel veel tijd maar niet verdwaald. Mijn benen en vooral schenen hielden zich goed tot in de middag. Toen begon de vermoeidheid zijn tol te eisen, pijntjes in oververmoeide spiergroepen. Ik probeer dan ''netjes'' te lopen, bewust, focussen op cadans en neerzetten, Reiki energie naar de pijnlijke plekken. Alles om de belasting zo harmonieus mogelijk over mijn voet- en beenspieren te verdelen. Wel een meevaller in een klein stadje jawel de laatst missende kaart Hoera!! Maar ja ik zat te vast in mijn ego ik moest en zou de volgende geplande stop halen dus marcheren! Terwijl achter in mijn hoofd dat kleine stemmetje zei,''ga je niet halen''Later op de middag geen campings meer, tot acht uur s'avonds doorgelopen maar 2 uur daarvoor wist ik het al, geen kamping vanavond. Ik zit middenin een natuurreservaat, wat loopt daar een everzwijn!! Ik hoop dat hij banger voor mij is dan ik voor hem. Zoeken naar een geschikte plek is moeilijk of de grond is stenig hard (krijg je geen lichtgewicht kunststof haring in) en erg schuin of erg hobbelig. Dat laatste snapte ik niet, ik heb meer wild gekampeerd en het nog nooit zo hobbelig gezien. Toen drong het tot mij door Everzwijnen! Ze wroeten in de grond die beesten zitten hier zo'n beetje overal. Eindelijk een plaats gevonden, zwaar illegaal op een prive terrein midden in het bos. Goed onderhouden vlakke grasmat en.. niemand thuis. Ik was op, voelde me vies en plakkerig, had nog net voldoende water voor een noodrantsoen maar niet meer voor ontbijt laat staan om eventuele dorst te lessen vannacht. Ik heb geen schone kleren meer. Er kwam dus een enorme aaval van eenzaamheid opzetten. Dit is wat ik toen opschreef:
Te lang en te veel van je lichaam vragen is niet alleen slecht voor je lichaam maar ook erg deprimeren.
De eerste camping die ik tegenkom rusten! rest van de dag! wasmachine of niet ik moet even bijtanken. Morgen door naar Boullion is 30 km dat is niet te halen.
18 mei Marche en Famenne ca 18 km kamping Paolo
De trouwe volgers zullen wel gemerkt hebben dat er enkele dagen geen berichte doorkwamen. De laatste 2 dagen door Belgie waren erg zwaar (te)
lang doorgelopen daardoor even geen puf. Heb nu ( de 21e)een rustdag in Bouillon en oh ja ik kom erachter dat ik de naam Bouillon steeds verkeerd schreef de i hoort voor de ll sorry.
Terug naar de 18e mei.
Qua loopdag een fiasco, ik dacht een mooie kortere route door het bos, op de kaart uitgedokterd te hebben alleen door nieuwbouwwerkzaamheden lagen de paden door elkaar. Na 2 uur dwalen kwam ik erachter dat ik het pad liep wat ik die morgen wilde nemen alleen in de verkeerde richting, even een leermomentje. Voor mij een goede reminder betreffende de noodzakelijkheid van goed gedetailleerde kaarten
Ik dacht een Chocolade mousse cake bij de boulangerie gekocht te hebben bleek het dus echte CM te zijn hmm dat ging er wel in na de yoga, aangekomen bij Melreux weer een slimme tussendoor weg gevonden op de kaart, kon ik nog voor 6'en aankomen in Marche en Famenne om te kijken of ze daar mijn missende kaarten hadden. Ik lekker een half uur op pad een koeienpad oplopend hoor ik dof zwaar gedreun in de verte kon het niet plaatsen. Toen een slagboom, en een bord militair oefenterrein Royal Albert! Stond niet aangegeven op tekening (het lijkt wel een financieele verklaring). Ik snapte nu wat het gedreun was geschut! Even dacht ik nog, zal ik....Maar gezien het geluid van het geschut en de kogelinslagen in het bord besloot ik respect te hebben voor de effectiviteit van het Belgisch militair materieel niet voor de kwaliteit van hun richtkunst.
Al met al was ik te laat in Marche en Famenne (het weggetje langs het spoor liep ook nog dood :-( ). Bij de kerk een mis bijgewoond, een stempel gehaald maar geen slaapplaats bij de pastoor kunnen regelen, want de kamping was er wel zei hij. Nu had ik ook mijn Indiase Tantra T-shirt aan en misschien kende hij het teken. Uiteindelijk de kamping gevonden jammer geen eetgelegenheid, dan maar een noodrantsoen. En omdat mijn linkerscheenbeen tekeningen van overbelasting begint te geven mezelf daar Reiki gegeven en dat verlichtte veel. Ben benieuwd hoe dat morgen zal gaan.
maandag 17 mei 2010
17 mei Barvaux ca 18 km camping Pre des Moutons
Vannacht in mijn tent hee regen! En dan moet je gelijk naar de wc natuurlijk terwijl je slaapzak zo heerlijk warm is. Omdat ik toch naar de VVV wilde (voor wandelkaarten) die (mogelijk)om 10 of 11 uur open zou gaan dacht ik slim, geen haast blijven liggen tot het droog is. Na anderhalf uur soezen realiseerde ik mij dat ik onder bomen stond en waarschijnlijk de druppels van de bomen hoorde :-( Tent open, ja hoor zo goed als droog! Maar dat duurde niet lang het was een prut-weer dag. Bewolking zware mieserregen dan weer droog. De hele dag door. Maar zover zijn we nog niet. Rond half tien bij de VVV nog dicht en regen. Maar zie de kerk is open. Daar gaan zitten als vanzelf in meditatie gegaan de energie van die kerk leende zich er goed voor 2 uur daarna voelde ik nog de uitwerking, mijn hoofd was heerlijk rusig. 10 uur VVV nog dicht, maar het opgehangen bord was ook niet erg duidelijk, boekje gelezen tot 11 uur dicht. Ok dan niet ik ga lopen. Door de regen was het minder leuk dan gisteren door een navigatiefoutje kwam ik eerder op een N-weg terecht, daarna meer plattelandsweggetjes. Gegeten onder een boom droog tijdens een buitje. Yoga kwam er jammer genoeg niet van zo. De laatste 5 km langs een N-weg. Niet leuk, voorbijrazend verkeer, lawaaierig loopt onrustig. Als ik morgen zo naar Harsin moet lopen.... Liever niet. Op het laatste moment besloten naar Barvaux te lopen ipv Durbuy. Barvaux is groter mogelijk dat ik daar kaarten kan scoren. En ja hoor in een boekenwinkel, mijn geluk werkte weer, de goede beslissing genomen, 1 op 50000 wandelkaarten. Net de missende kaart naar Harsin. De VVV was hier wel open en de man zei mij dat in een stadje op mijn route zeker mijn andere missende kaarten te krijgen zouden zijn. We zullen eens kijken. De lucht is weer open getrokken hopenlijk blijft het zo want ik zal morgen wat moeten wassen wil ik Boullion, in schoon ondergoed, halen. Daar ga ik een rustdag houden en alles eens goed schoonmaken. Nog 3etappes.
zondag 16 mei 2010
16 mei Hamoir Camping municipal ca 25 km
Het precies inschatten van de afstanden is wat moeilijk omdat ik allerlei kleine bospaadjes neem. Ik denk dat ik tussen de 20 a 25 km gelopen heb. Vanmorgen bij het weggaan afscheid genomen van het stelletje (wat erg ik weet hun namen niet meer). Met hun op de kamping was het op de een of andere manier toch gezelliger. Nu eens geen rivier gevolgd maar over het plateau gelopen, en dat was erg mooi. Golvend landschap, paarden en koeien in de wei, mooie vergezichten. Een geslaagde wandeldag zwaar genieten. Regelmatig stijl de helling op, dan is het even bikkelen met 16 a 17 kilo rugzak, voorbereiding voor de Pyreneen :-) Geluncht en yoga in de zon (ja hij schijnt hier regelmatig heerlijk), toen ik mij omdraaide zag ik een kleine 10 pinken naar mij kijken. Zat ik in hun weiland! Rare beesten ze durven niet bij mij te komen maar zodra ik wegliep kwamen ze in stampede achter mij aan. Even zwaaien met mijn stokken en ze deinsden achteruit, wat ik zeg rare beesten. Of dat de weg korter was of dat ik snel liep maar om 4 uur was ik er al. Tent laten drogen en in het gras liggend dacht ik nog, als het zo blijft gaan wordt Belgie een peuleschil, het enigste minpuntje is dat het sanitair van die Belgische Municipal campings erg slecht is. Oud vervallen, niet echt schoon en geen wasmachines. Nu snap ik een beetje waarom mijn voorgangers zonder stop Belgie doorgingen. Maar ik had dus een leermoment :-( Ik heb nog minder kaarten dan ik dacht. Ik mis de kaarten voor 2 a 3 routes bij elkaar opgeteld. Goede raad is duur, zover ik weet kom ik geen outdoor winkels of VVV's tegen. Ik heb nog wel een 1:250.000 overzichtkaart. Daarop staan de provinciale wegen. Als ik die volg zou het kunnen lukken. Hoop wel dat ze fietspaden hebben en niet er vanaf dwalen want dan moet ik op gegist bestek gaan lopen, dat is om problemen vragen. Ik ben nu al zo ver dat ik denk ''dat wordt lachen'' ipv me druk te maken. Overmorgen de eerste etappe zonder goede kaart. Ben benieuwd waar ik eindigen zal. Ik houd jullie op de hoogte :-)
zaterdag 15 mei 2010
15 mei Esneux 12 km (beetje vage) Camping
Priez pour nous comme nous priez pour vous, zei de non tegen mij toen ik de abdij verliet met mijn eerste Belgische stempel. Ik vind het een mooie zin. Het enthousiasme waarmee je ontvangen wordt als je bij een klooster aanbeld en om een stempel vraagt! Wat is pelgrim zijn toch een leuke tijdsbesteding. Vlakbij Le Pont de Hony, ik kom aangelopen en de auto die de brug oprijdt stopt, de vrouw achter hem toetert verontwaardigd. Aan de mondbewegingen kun je haar zien vloeken. De eerste auto rijdt door en parkeert 5 meter verderop. Een man stapt uit loopt, mij strak aankijkend, op mij af . Waar ga je naartoe? Compostela. Meer uit zijn bewegingen dan zijn rap geratelde Belgisch Frans snap ik dat hij ook gepelgrimeerd heeft, 3 jaar terug of zo. Waar ik naartoe ging? Esneux. Moet je een lift? Nee u bent erg aardig maar ik loop liever.(mijn frans gaat met sprongen vooruit) Hmm geen lift hij wil wat doen. Dan maar uitgelegd hoe ik daar het beste kom. Zijn uitleg was goed. Ik weet niet wat het is, die rugzak met schelp roept allemaal emoties en reacties op bij ex-pelgrims, hun ervaringen en belevenissen komen weer boven. Alleen ik heb die nog niet gehad! Ik ben nog niet verder dan de route vinden naar de volgende kamping. Zal ik na SdC ook zo reageren als ik een schelp op een rugzak zie? De wandeling naar Esneux was een piece of cake, een watje-padje. Maar 12 km! Omdat het mijn 6e wandeldag was kwam het mij wel goed uit om even wat te kunnen luieren op een kamping. WANT.....DE ZON SCHEEN!!!! Ik kon zonder fleece lopen in korte mouwen met opgerolde broekspijpen. Ik had vanmiddag rustig de tijd om alles te drogen, mijn tent is nu heerlijk droog, mijn slaapzak gelucht en mijn schoenen zijn ook droog. Wat een heerlijkheid. Navigeren in dit stuk van Belgie is even omschakelen. Alle wegen volgen de Ourthe die door het landschap heen meanderd gelegen tussen diep uitgesleten bergwanden. Even wennen dat ik dus niet een rechte lijn kan trekken en die volgen. Gek zoals herinneringen terugkomen als je dingen doet. Gisteravond over de kaarten gehangen en kon niet goed tot een besluit komen wat de beste aanpak was. Al lopende herinnerde ik mijn wandel-kano vakantie verleden jaar met Nanda langs en op de Ourthe bij Bouillon. Hoe ging dat daar ook weer? Natuurlijk! De rivier volgen als het moest en de bochten afsnijden als het kon al lopende kwamen de herinneringen terug. Bitterzoet als je alleen bent en een leuke tijd met z'n 2'n hebt gehad. Het is dat de Ourthe de verkeerd kant op stroomt anders zou ik weer een kano huren. Peddelen doe je ook op eigen kracht niet waar? Omdat die Belgen langs de oever wandekpaden aangelegd hebben werd het een relaxte en mooie 12 wandel km met af en toe een venijnig klimmetje. Leve mijn wandelstokken! Op de kamping staat één andere gast. Een Hollands stel, vanmiddag lekker thee mee gedronken gekletst en ik heb een wcrol van hen gekregen. Ook vroegen ze om mijn blogspot-link leuke lui. Wat een relaxte middag liggend in de zon, morgen op naar Hamoir 24 km. En oh ja mijn aansteker is overleden en de drinktuit van mijn waterfles, jammer het was wel een handig dingetje waar vind ik een nieuwe visualiseren? Ik ga maar eens wat eten in het dorp.
vrijdag 14 mei 2010
14 mei Tilff 27 km Camping Municipal
Spaghetti Blognese met een mixt salade
Een mens lijdt het meest om het lijden wat hij vreest. De wandeling naar Luik liep van een leien dakje. Nog een leuke ontmoeting vlak voor de Belgische grens, ik hoorde een man tegen zijn 2 vrienden zeggen ''eens kijken of hij een schelp op zijn rugzak heeft''. Zodanig dat ik het wel moest horen. Ik draai me om en zeg ja hoor. Een oud pelgrim dus gelijk een gesprekje van 10 min. Ik herkende dat stukje route, het Krijtlandpad! Gelopen met Els als voorbereiding op het Katharenpad 2. Dankzij de kaarten bleef ik goed op koers en toen ik doorkreeg dat ik na zo'n 10 km gewoon de Maas kon blijven volgen was het kilometers-vreten geblazen. Althans ik dacht dat het de Maas was, ik vond hem al zo treurig. Gekanaliseerd en eindeloze kades aan beide kanten, later begreep ik dat ik langs het Albert kanaal liep maar het was leuker lopen dan ik verwacht had. De laatste km's Luik in leken eindeloos. Industriegebieden, opgelegde boten, roestende constructies, razend verkeer altijd dichtbij. Ik was al 5 uur aan het lopen en wilde rusten en mijn yoga oefeningen doen. Maar de omgeving nodigde er totaal niet toe uit. Dus stug doorgelopen 2 uur half 3 een broodjes zaak. Gelijk een half baquette gegeten en weer aangesterkt verder. Toen begon mijn geluk te werken, op de weg naar het VVV kwam ik langs een Decathlon, een Belgische Bever zwerfsport. Ze hadden handdoekjes, kaarten zoals voospeld dus dat ging goed. Het VVV had ook kaarten alleen kampings tja dat doet iedereen zelf op het internet, dus geen bruikbare info. Al met al toen ik alles bij elkaar had, op 2 kaarten na, was het toch half 5 geworden. Ik wile niet in Luik overnachten en eenzelfde uren durende deprimerende wandeling door grauwe voorsteden trok mij ook niet aan en daar was het veel te laat voor. Om maar een tekst aan te halen ''noem het dapper, noem het vluchten maar ik kneep er tussenuit''. Op goed geluk de bus naar Tilff genomen (ik hoor nu al bepaalde collega's gnuifend lachen en denken ik wist het wel! hé Martin :-) ), ligt redelijk op de route en volgens de VVV folder lag er een kamping. Deze ligt dus dichtbij, voor auto rijders. Maar mijn geluk, bleef bij het uitstappen uit de bus bordje kamping! Yezzz. Zoals ik al zei een mens leidt het meest om het leiden wat hij vreest. Het werkt ook als je de controle loslaat Donald! Belgie door met 2 missende kaarten. Weet nog niet hoe maar het gaat lukken. Op naar Bouillon!
donderdag 13 mei 2010
13 mei Oost-maarland ca 16 km camping
De laatste 48 behoorlijk depri geweest, weet niet waarom ik voel me onzeker omdat ik nu geen routeboekje meer kan gebruiken. En misschien wierp de ontmoeting met de postbode zijn schaduw vooruit. Het heeft er wel voor gezorgd dat gewoon in SdC aan wil komen! Vanmorgen dacht ik daar anders over. Mijn aanpak om Belgie door te komen is een route te lopen die een ander stel 5 of 6 jaar geleden gelopen hebben. Via hun verslag weet ik of ik in een plaats een kamping mag verwachten en de te lopen afstanden. Dit werkt alleen als ik topografische kaarten kan vinden 1:25000 of 50000 waarop deze plaatsen staan. Mezelf vanmorgen mijn warme slaapzak uitgeschopt en gaan lopen. Wat is lopen toch een ''feel good drug'' voor mij geworden, toen ik op het limburgse plateau liep kwam de schoonheid van het landschap zo mijn hart binnen, na 1,5 uur lopen in Maastricht. Wat ik vreesde werd bewaarheid, VVV en ANWB dicht (hemelvaartdag) en ook bot gevangen bij wel geopende boekenwinkels. Wat nu er was een kamping bij Eijsden in de buurt die ik wilde halen maar ja wat dan? Een aantal dingen had ik wel geleerd, kampings zijn er nauwelijks in Belgie boven Luik en de afstand Maastricht Luik is ca 30 km. Toen had ik een inval de VVV in Visé (plaats in Belgie en einde pelgrimspad) ) gebeld. Deze was WEL open ik op de trein naar Visé. En daar wel gevonden wat ik zocht en ik snap nu ook waarom mijn voorgangers met OV van Maastricht naar Luik zijn gereisd. Geen kampings in dat gebied veel oude geindustrialisserde gebieden. Ik noemde het al de wandelbarriere tussen Maastricht en Luik. De verleiding was groot om van Visé maar tegelijk door te rijden naar Luik. De VVVjuffrouw kon mij nl vertellen waar ik mijn topografische kaarten kon vinden VVV's en outdoor zaken en die zijn er in Luik. Maar nee ik besloot te lopen vanaf Maastricht, ik zie wel hoe ik die wandelbarriere neem. Terug in Maastricht met alle kaarten op naar mijn kamping. En toen kwam er hulp! In de vorm van een camping die precies daar lag waar ik de route moest verlaten voor de bovengenoemde kamping. Met wasmachine en droger! Zaterdag zou mijn volgende rustdag zijn alleen zit ik dan in Luik en waar ik dan slaap weet ik niet! Dus de rustdag wordt verschoven naar ergens onder Luik. Dus moest ik nu wassen. Op de kaart is het 25 km naar Luik, ik ga ervoor morgen, waar ik morgenavond slaap? Geen idee, ik laat de controle los. Eng hoor!! Het enige echte minpuntje van vandaag is dat ik erachter kwam dat ik een handdoek kwijt ben, die moet volgens mij op Thorn achtergebleven zijn. Fuck kan ik een nieuwe kopen en ik had hem al zo lang.
12 mei Berg minimaal 25 km
Een moment van bezinning...... In Sittard vraag ik aan een postbode of hij postbode elastiek heeft. Met een hese stem geeft hij er een. Hildegard zegt, deze meneer maakt een pelgrimstocht. Een half uur later ziet de postbode mij weer en loopt op mij af. Met een hese gebroken stem vraagt hij waar ik naartoe ga. SdC zeg ik. Ik heb keelkanker zegt hij en kijkt mij aan. We kijken elkaar een ogenblik in de ogen. Ik loop deze tocht ook voor u! Hij vertelt dat hij 50% kans heeft om 5 jaar te leven. Ik ben helemaal stil, ik zal ZEKER! een kaarsje voor u branden. Het gesprek stokt. Hij knikt en loopt door. Ik ben van binnen helemaal stil als ik mijn winkelende wandelgenoten ga opzoeken. Nu ik dit 36 uur later opschrijf komt dit zo bij mij naar binnen dat de tranen in mijn ogen komen (handig ik zit in een restaurant!). Er is veel meer gebeurd die dag leuke en grappige dingen. Maar meer valt er voor mij even niet te melden dit was het belangrijkste om te melden van die dag. (en dan dat kleine stemmetje in mijn hoofd, kon ik daarom geen postbode elastiek vinden?)
11 mei Sittard ca 25 km.
De trouwe volgers zullen het wel gemerkt hebben ik loop een paar dagen achter. De avonden waren zo druk dat het verslag schrijven er niet van kwam. Gelopen van Thorn naar Sittard waar ik de wandelgroep zou ontmoeten. Bert had al afgezegd dus bleven, Lidwien, Andrea, Gina en Hildegard over. Gezellig met 4 vrouwen op stap. Gina, Hildegard en Lidwien ken ik nog van het Pieterpad toen ben ik voor het lange afstands wandelen gevallen. Samen hebben we al heel wat kilometers versleten. Het leven kwam aan ons voorbij gedurende al die wandelkilometers en werd besproken; relaties, spiritualiteit en groei, recepten, vakanties noem maar op. Vanuit heel Nederland zijn ze naar Sitterd gereden Joure, Utrecht, Dordrecht en Amsterdam om met mij een dag te wandelen. Echte toffe meiden! Meer dan vriendinnen dat ze dat voor mij over hebben. De wandeling zelf, van die dag, was mooi als ik het Pelgrimpad volgde en minder zodra ik afsneed. Gina, net zo'n regelaar als ik, vroeg of ze mij om 3 uur in Sittard op moest Pikken :-) Ik was er om half vijf! De ANWB de VVV en een boekenhandel geprobeerd. Jammer niet de topografische kaarten die ik zocht! Maakt mij onrustig, waar vind ik die krengen. De meiden druppelde binnnen, we sliepen bij de nonnetjes bezinningshuis '' Regina Carmel''. Of we allen stil wilden zijn want er was een retraitre groep aanwezig. Geen gepraat dus. Andrea zou om een uur of acht komen dus wij gingen vast en kwamen in een Ierse pub terecht. Eerst alleen voor de borrel, want de beslissing was anoniem dat ik groente moest eten dus we gingen wokken. Maar ja toen de dames Irish Koffie op de kaart zagen staan waren ze snel om. Andrea werd een uur later door de ober binnengepraat, duurde wel 10 minuten!, op de telefoon van Hildegard. Gezien het uiterlijk van de ober zagen de dames het wel zitten hem maar meteen als Tomtom mee te nemen:-) Andrea gelijk het menu doorgegeven dus toen ze aankwam kon ze zo aanschuiven. De Guinnes was heerlijk smooth. Rond 11 uur lag ik op bed.
maandag 10 mei 2010
10 mei camping Vijverbroek Rustdag
Vandaag lekker gerelaxt. Was in het begin een beetje vreemd om niks te moeten. Na al die weken van koortsachtige voorbereidingsactiviteiten Opgestaan met yoga oefeningen en daarna ontbijt bij elkaar gescharreld en toen, wat een luxe!, een boek gepakt en uurtje in de zon gelezen met een kopje thee. Maakt het leven een stuk makkelijker als de zon schijnt, tent echt droog, ook mijn rugzak. Het wordt kamperen ipv kRamperen. Toch nog wat gedaan, een handwasje. Ik ben zo blij met mijn, in India gekochte, blauwe tantra-Tshirt. Alleen als ik het was zijn zelfs mijn nagelriemen blauw! Jezus wat geeft dat ding af! Dus voorlopig ben ik veroordeeld tot de handwas. En ook het riempje aan mijn kompas genaaid het hangt nu heel stoer op mijn heup :-) nog een kleine drie dagen lopen en dan ben ik Holland al weer uit. Gaat best wel snel. Morgen zie ik mijn wandelgroep, zij duwen mij de grens over! Daarna ben ik echt op mezelf tot begin juli. Henk en Monique komen dan een paar dagen langs. Goh wat dat lijkt ver weg. Deze rustdag was goed, ik wil morgen weer lopen. Met kundig afsnijden 25 km moet te doen zijn. Ga proberen een beetje op tijd in Sittard te zijn, ik moet op topografische kaarten jacht voor de route in Belgie.
zondag 9 mei 2010
9 mei camping Vijverbroek Thorn ca 20 km
Ik ga toch proberen mijn verslagjes voor het eten, lees voor het drinken van een glas wijn of bier, te schrijven. Ik merk dat ik daarna de leuke details vergeet. Daarom een collages van leuke grappige of vreemde voorvallen. Ik kom Hunsel binnengelopen een bejaarde man komt naar mij toegeschuifeld leunend op 2 ouderwetse houten stokken. Ik loop met mijn 2 telecopische Leki wandelstokken. Ik kan het niet laten en zeg ''ook 2 stokken?'' Antwoord; ''die van mij zijn veel beter!'' Heerlijk die Brabanders. Enkele dage geleden ontmoet Piet en Pauline, toen Piet hoorde dat ik een echte pelgrim was kreeg ik een lading goedkeuring over mij heen! Wat goed! Wat is je rugzak kompakt, dat je het doet. Was wel even lekker! Dat was de dag van mijn telefoonreparatie. Paulien was een leuke vrouw met mooi rood haar, viel me zo op. Kompasbandje, Nanda heeft heel lief drukknoopjes op mijn linker schouderband genaaid voor mijn kompashoesje. Is hij lekker bij de hand. Alleen die drukknopjes zijn niet echt stevig de boel schiet steeds los. Wat ik nodig heb is een bandje/riempje wat erop kan naaien dan kan ik het hoesje aan de heupband hangen bedacht ik. Maar ja ik heb geen riempje over, dus maar hulp gevraagd aan boven. Onder het lopen voortdurend mijn riempje gevisualiseerd. En verdomd! 2 dagen geleden wat lag er langs de weg ? mijn riempje met gesp (niet om gevraagd) nog de juiste kleur ook, zwart! Ga ik er morgen opnaaien ik heb mijn rustdag nu heb ik nog zo'n brede postelastiek nodig voor mijn rammelend gasblikje. Ben benieuwd wat dat worden gaat, ik heb ze boven al ingeseind! Ik weet niet wat het is maar, vooral met het natte weer, telkens als ik stop moet ik toch zeiken, ontzettend!!! Ik bedacht ik ben geen reizende pelgrim maar een zeikende pelgrim! Aankomst vandaag op de kamping, ik had ernaar gevraagd en dacht een bevestigend antwoord gekregen te hebben. Maar toen een van de kampinggasten (vrrouw van 70) mij naar mijn plaats bracht bleek; deze camping heeft gaan wasmachine!!! en ik heb alleen maar vuil goed bij me na 4 dagen lopen! Het zullen wel mijn charmes zijn, mijn kleren worden nu gewassen door dezelfde aardig mevrouw. Als tegenprestatie heb ik haar de keus gegeven tussen een voetmassage, een Reiki behandeling of een reincarnatie sessie. Ze koos de laatste. Vandaag een mooie zonnige loopdag (he he Eindelijk beter weer) Morgen even relaxen ben ik wel aan toe. Over een paar dagen komt mijn wandekgroep een dagje meelopen. Leuk kijk ernaar uit om mijn oude wandelmaatjes weer te ontmoeten.
zaterdag 8 mei 2010
8 mei camping IJzeren man Weert 29 km
Wie zei dat ook al weer dat ik niet al te vaak zulke lange afstanden moest lopen? Vandaag kon ik aan de bak! Tussen Valkenswaard en Weert maakt het Pelgrimspad een bocht van 50 of 60 km. Ik had op google al een alternatieve route opgezocht van 24 km. Ik was echter 5 km voor Valkenswaard gestopt. Foutje in de planning :-( Gelukkig was het nu droog, het eerste deel van de tocht was zandwegen en bossen in de grensstreek tussen Nederland en Belgie. Rustig, paardjes in de wei steeds beter wordend weer. Het 2e deel drukke verkeerswege waar ze de veters uit je schoenen rijden als er geen fietspaden zijn. De prijs voor haast Donald! Als ik zo lang loop ga ik op een gegeven moment in trance lopen. Heel apart, ik word mij, op een gegeven moment, heel bewust van het geluid van mijn ademhaling en als ik mij daarop concentreer dan worden al mijn bewegingen op elkaar afgestemd. Het loopritme, de bewegingen met mijn stokken en alles wordt dan gedragen door mijn ademhaling (mijn yogalerares zou trots op mij zijn laat je adem het werk doen!). Als ik mij blijf concentreren op mijn ademhaling dan focust mij n blik zich op 2 meter voor mij en mijn snelheid gaat moeiteloos omhoog. Ik kan het wel 30 minuten zo volhouden zonder moe te worden. Trance-lopen wat een wonderlijke ervaring. Ik kon de verleiding niet weerstaan en in Valkenswaard bij de Parochie aan te bellen voor een stempel. En yezzzz gekregen. Ik hoorde op een gegeven moment een vrouw achter mij roepen, voor mij? Ja hoor ze had de schelp op mijn rugzak gezien. Ze was met haar man naar SdC gefietst, een heel leuk verhaal. Wat een ontmoetingen deze dagen. Morgen maar een km of twintig, lekker kort.
7 mei camping de Volmolen Riethoven 28 km
Waarom zijn die Brabaders van die frite lovers, ze komen bijna mijn neus uit! Ik loop een verslagje achter. Vandaag was een echte bikkeldag. 28 km! Ik was aangeslagen toen ik op de camping aankwam. Als ik het traject volgens het Pelgrimspad boekje gelopen had zou ik 40 km afgelegd hebben. Het Pelgrimspad slingert behoorlijk dus ik heb stukken afgesneden, het was huisje, boompje, beestje navigatie. Met mijn kompas ging het redelijk een keer te ver doorgelopen maar datwas te corrigeren. GEVOLG ik ben weer op schema, dus ik was best tevreden met mezelf. Temeer daar het de halve dag miezerd, regn, miezer enz. Alles was vochtig aan mij. In Vessem sprak een man mij aan toen hij mij met mijn boekje zag staan. Hij had ook veel gelopn maar kon lichamelijk niet meer. Een heel gesprek over de te volgen route ontspon, spontaan en leuk. Ook in Vessem thee gedronken bij Pelgrimshoeve Kafarnaum. Overnachtinsplaats voor pelgrims. Gepraat met de beheerder, man van rond de 70 2e leuke gesprek die dag. Ove r geloof, pelgrimeren, reincarnatie, het licht onder kinderen verbreiden (vanuit liefde en niet vanuit het instituut van de RK) en dat alles in 35 minuten bijzonder! Daarna nog 2 uren door gebikkeld half acht op de kamping. Zolang lopen is niet voor herhaling vatbaar zeker niet als het regent.
donderdag 6 mei 2010
6 mei 15 km omgeving Oirschot
Camping Morgenrood Scheibaan 15
Ga mij toch een beetje druk maken om de vitamine situatie. Ik eet wel erg weinig groente.
Brabant op zijn best!!!
Ik wacht op de bus want Den Bosch blijkt de enige plaats met een KPNwinkel voor mijn problematische telefoon. De bus zou om 8.56 komen. Na 15 minutrn nog geen bus. Een buurtbusje komt eraan ''sorry geen dienst'' staat erop. Hij stopt, ik kijk verbaast??? Stap in! Zegt de oudere man. Maar het bordje dan. Weet ik officieel ben ik nog niet begonnen, maar ik zag je staan. Was iedereen maar zo. Voor de rest een frustratiedag gehad. Ik wil de details gauw vergeten maar om 14.00 was mijn telefoon eindelijk gereed. Ik stond in Den Bosch oost en moest nog in Vught geraken. Er waren momenten dat ik dacht, ik gooi die telefoon voor de trein. Maar hij werkt nu zullen de trouwe blogbezoekers wel gemerkt hebben. Alle verslagen van de afgelopen dagen staan er nu op! Om 15.15 begonnen in Vught en 3 a 4 uur stug doorgelopen. Ik wilde nog wat tijd goed maken want ik wil op tijd in Sittard zijn voor een wandeldag met mijn wandelgroepgenoten. Dat wordt een harde dobber om dat nog in te lopen. Door het geforceerde tempo heb ik niet van het landschap kunnen genieten. Ik ben niet van plan om dit te vaak te doen. Het voelt niet goed voor mijn lichaam ga maar eens pitten
5 mei Cromvoirt rustdag
Vanmorgen mezelf gigantisch lekker verslapen 9.30 toen ik op mijn horloge keek. Ontbijt bij elkaar gescharreld en terug naar Dordrecht de sleutel overdracht aan de nieuwe huurders van mijn huis valt toevallig op mijn rustdag. Fijn dat ik de dag ervoor al gewassen had. Ik heb slecht geslapen en mij dus verslapen omdat de nacht erg koud was. Mijn donzen slaapzak was niet warm genoeg tot mijn grote verbazing ik moest mijn thermisch ondergoed aantrekken. De nieuwe huurders zijn 4 Kroaten. Ze waren zelf niet aanwezig maar wel de vrouw van het bedrijf die voor hun mijn huis huurt. Met haar over de huurders gepraat gaf een goed gevoel ik ga nu mijn huis loslaten. Blijft mijn telefoon over er is nog alijd iets mis met het overzenden van deze aantekeningen. Vandaag was de KPN winkel dicht, 5 mei he? Wel een beetje balen want ik heb morgen een lange dag voor de boeg en Vught is de enige plaats met een mogelijke KPN winkel. Die onwillige electronica wat moet ik ermee?
4 mei Cromvoirt 23 km
Camping de Leuvert
Ik hoop dat ik gauw in Limburg ben die Schnitzel smaakte echt naar niks! Vandaag de hele dag droog en zon!! Maakt het lopen een stuk makkelijker. Geslapen bij Ria en Martin, zij bieden pelgrims onderdak een ontbijt en lunch aan omdat Ria ook naar SdC gelopen is en wat terug wil doen bij hun mijn 2e stempel voor mij pelgrimspas gekregen . Aller vriendelijkst ontvangen, we zaten geijk in een geanimeerd gesprek daarna geslapen in een heerlijk bed en het ontbijt was ook genieten. Afscheid genomen en naar Rianne gelopen die met de bus naar Drunen gerereisd was om met mij naar Vught te wandelen. De wandeling ging door het Brabantse landschap wat door de zon alleen maar mooier was. Bos, zandduien, vergezichten met koeien in de velden en bosranden aan de horizon. Brabant kan mooi zijn. Onder het lopen diepgaande gesprekken over elk denkbaar onderwerp de dag vloog om. Ik had haar gevraagd om een vuilniszak mee te nemen om op te zitten. Zodat we beiden yoga oefeningen konden doen. Rianne is hier altijd voor te porren. Heerlijk in het bos met de vogeltjes om je heen op het zachte mos. Wat een beleving. Je loopt dan helemaal verlicht door, die rek en strek oefeningen hou ik erin. De camping die ik uitgekozen had was dicht! In ieder geval voor niet gasten, want die waren er wel in grote getalen. Wij naar een andere kamping waar we al langs gelopen waren dus terug! Maar die viel ontzettend mee, nieuw, schoon, met wasmachine en restaurant met keus uit; schnitzel (niet nemen dus), stak of, sateh met patat en raukost. En Rianne is redelijk vegetarisch..... Aan het einde moest ze toch bekennen ''dat die viezigheid eigenlijk best wel leker was op zijn tijd :-) Wat wel een domper was, was dat er na 18.30 er geen OV meer reedt! En Rianne moest nog naar Dongen. Uiteindelijk moesten we een taxi bellen, echter eerst wilde ze me helpen de was op hangen. Morgen rustdag (min of meer want ik ga met de trein terug naar Dordrecht), kan mijn lichaam wel gebruiken na 4 dagen en 80 km. Toch voel ik me nog redelijk gezond en blessure vrij, ik denk dankzij de yoga, meditatie en Reiki.
3 mei Drunen ca 18 km
Slapen bij Ria
Toeval?
Bij de pont van Heusden begon het echt te regenen, poncho-time. En een probleem want ik krijg dat ding niet over mijn rugzak vanachteren. Okee ik vraag het wel aan de geldinner van de pont. Jammer deze pont is gratis! Affijn het plensde en het schuilhokje mistte 2 ramen. Niemand te zien op die verlaten winderige dijk. Okee, je moet toch wat?, dan probeer ik het zelf wel. Worstel de worstel als ik mijn hoofd uit de poncho bevrijdt staat opeens die oudere man voor mij! Waar komt die nu vandaan? Who cares? Hij kon mij helpen. Hulp is er als ik hem nodig heb op deze tocht.
Nog meer toeval?
In Heusden in een willekeurig cafe uitgerust. Ik wil weg gaan maar ja die poncho he? De ober wil wel even helpen. Ik hijs de rugzak op mijn rug, pak de poncho maar de ober raakt in gesprek, Donald dit is Brabant, hier heeft men alle tijd hij heeft geen haast dus jij ook niet, sta ik daar in volle bepakking te wachten met de poncho half over mij heen. Mensen kijken, een man met lang grijs haar en een lang gezicht kijkt opvallend lang naar mij valt me op. Laat maar denk ik. He he ober klaar poncho goed. De man kijkt mij aan, waar gaat de reis naartoe vraagt hij? Compostela zeg ik. Ik heb wat voor je en geeft mij een zwarte toermalijn! Ik zeg weet je wat dat betekent als je naar SdC gaat? (je kan stenen van een ander meenemen die hun zonden symboliseren en ze op een speciale plek achterlaten) Hij zegt hij is voor jou ik krijg door dat ik hem aan jou geven moet!! Ik zeg laat mij even voelen, terwijl ik de steen in mijn handen ronddraai voel ik ze erg warm worden, zie rood en krijg de indruk van bescherming. Ik zeg ik ken geen stenen maar ik voel bescherming (en energie op mijn hartchakra niet gezegd) Hij zegt hij is om jou te beschermen tegen het kwaad op je weg. Ik voelde me helemaal licht worden we praatten wat, hij gaf zijn kaartje. We zien elkaar nog wel is het laatste wat hij zegt, ik weet dat hij gelijk heeft. Ik zweefde naar buiten, deze tocht kan niet meer stuk! Hij begint nu echt, ik heb alles gekregen wat ik nodig heb. (nu dat pokke weer nog) Bedankt Lidwien je horoscoop begint nu al te kloppen.
Morgen een dagje lopen met Rianne leuk!
2 mei Aalst 22 km
Camping Esmeer
Vandaag Aalst gehaald , weer een poncho dag. Wakker geworden naast Nanda voor de laatste keer voor minmaal 4 maanden. De dag begon al met regen. Ontbeten Monique had nog snel mijn vieze loopkleren van de vorige dag gewassen. Lekker aangelanterfant nog een kopje thee extra maar toen moesten we toch echt weg. Nu zou Henk een stuk met mij meelopen en Eduard wilde ook weer mee. terwijl Monique Nanda naar Dordrecht zou brengen. Zij zou mijn auto meenemen en wat laatste dingetjes van het huis. Partir c'est mourir une peu zoals de Fransen zeggen. Tot over dik 4 maanden lieverd! Het eerste uur wind tegen en regen, ik raak eraan gewend om mijn benen vanaf mijn knie naar beneden langzaam nat te voelen worden mijn schoenen lopen nog net niet vol koud en nat soppen door de uiterwaarden een neus die blijft lopen vanwege de hooikoorts en een heerlijk babbelende Eduard zijn fantasie is rijk en onuitputtelijk. Na dat uur Woudrichem gehaald he? een open cafe! in de bible belt van Noord Brabant op zondag. Maar we liepen nog maar een uur! Niet genomen (dat was dus een misser bleek later) Na 3 km Rijswijk cafe dicht! Shuuut! Henk zou mij daar verlaten Eduard heeft zich als een 10 jarig jochie voorbeeldig gedragen. Niet klagen gewoon lopen (10 km in wind en regen) alleen had hij wel koude handen vond hij (ik had al af en toe kramp vanwege het vasthouden van mijn loopstokken) Gegeten in de beschutting van een muurtje, het was min of meer droog. Toen ging Henk rechtsaf en ik recht door. Alleen op pad, ik had een stuk krentebrood van Henk gekregen (zelf gemaakt door hem) wat een energiebom ik had me er toch een pas in. Zachte regen werd afgewisseld door harde regen. De hele route geen cafe open en gezien het koude weer kun je dan alleen maar blijven lopen, in het gras zitten en uitrusten is geen optie. Zo 18 a 19 km aan stuk doorgemacheerd. Ik zou zo voor 4'n al in Aalst aankomen en speelde met de gedachte dan maar door te lopen naar Noorder Hemert. En ja hoor een km voor Aalst een open cafe!! Het was omstreeks half 4. Appelgebak met 4 keer een thee. Af en toe plensde het. Tot 5 uur gezeten gesproken met een paartje dat op de fiets naar Belgie was. Toen de laatste km naar Aalst het was zowaar droog! Een camping gevonden met restaurant. Even de perfecte combinatie. Toen kwam mijn beschermengel in de vorm van Monique langs, ik had mijn scheerzeep laten liggen en ze had nog wat krentebrood van Henk meegenomen. Wat een schat met zoveel positieve energie moet deze pelgrimage wel een succes worden. BEDANKT Monique. Morgen door naar Drunen, ik voelde vanmiddag wel protesterende spieren in mijn rechter enkel voor de rest voelen de onderste ledematen erg goed, ook geen drukpunten op mijn heupen leve mijn nieuwe lichtgewicht 1-persoons trackingtent!, ben benieuwd hoe dat morgen zal gaan, ook wat het weer betreft.
1 mei Sleeuwijk ca 20 km
De afgelopen week was super hectisch. 3 dagn geleden te horen gekregen dat mijn huis verhuurd was! Hoera maar Nanda en ik hebben de hele koniginnedag lopen buffelen om het leeg te halen. Het voelde daarna vreemd aan niet meer van mij. Maar dat was ook de bedoeling, er komen 4 poolse lassers in voor 5 maanden gehuurd via een bedrijf. Kon eigenlijk niet beter wat alles betreft en vooral wat betreft de wet voor de bescherming van huurders die is nu in mijn voordeel. 5 mei is de sleutel overdracht ''toevallig'' (natuurlijk niet!) mijn eerste rustdag in Vught. Ik ga met de trein terug om erbij aanwezig te zijn. Kan ik ook zien wat voor vlees ik in de kuip heb. Daarnaast is pelgrimeren loslaten dus ook mijn huis. De eerste loopdag was een ponchodag veel regen net als de 2e trouwens. Nanda en Monique en haar zoontje Eduard liepen met mij. Met Eduard, (die autistisch is) heb ik een speciale band. Hij heeft een eigen wereld waarin een andere planeet (bevolkt met Eduardianen) en energie van kristallen een grote rol spelen. Moet je net mij hebben als halfbakken Reiki meester. Stapje voor stapje kan ik hem soms een beetje duidelijk maken hoe energieen van andere mensen in zijn systeem komen. Hij is verbazend gevoelig. Om 10 uur vertrokken wat een gestuntel van mij 2 buren kwamen ons uitzwaaien. In gedachte zag ik mijzelf kundig mijn rugzak omritsen stokken uitschuiven en resoluut op pad gaan. De praktijk liep anders, ik liet 3 keer mijn stokken vallen, van 1 stok was de glijpakking losgeschoten ik kwam niet in mijn poncho. Een van de buurmannen hielp me maar uieindelijk! De tocht naar Sleeuwijk was een prachtige Hollandse rivieren landschap tocht. Open watervlakten, dijken met bomen, gele koolzaadvelden dreigende luchten en een kwebbelende Eddie die bieslook plukte. In Werkendam in een cafe gevlucht vanwege de slagregen. Monique maakte contact met de stamgasten die rokend en bierdrinkend elke zaterdagochtend bijkletsten. We werden aan de tafel uitgenodigd, door het biergebruik (een pijpje per kwartier) werd het accent steeds zwaarder en het lachen harder. Daar wat gegeten en opgedroogd. Henk kwam Eduard ophalen. Met z'n 3'n doorgelopen naar Sleeuwijk. Oude dijken, dijkhuisjes en waterlinie forten tot aan Sleeuwijk. Een gezellige avond gehad en vroeg naar bed. Nanda en ik konden nog eenmaal lekker tegen elkaar aankruipen daarna 4 maanden niet meer. De volgende dag zou het afscheid komen.
