Spaghetti Blognese met een mixt salade
Een mens lijdt het meest om het lijden wat hij vreest. De wandeling naar Luik liep van een leien dakje. Nog een leuke ontmoeting vlak voor de Belgische grens, ik hoorde een man tegen zijn 2 vrienden zeggen ''eens kijken of hij een schelp op zijn rugzak heeft''. Zodanig dat ik het wel moest horen. Ik draai me om en zeg ja hoor. Een oud pelgrim dus gelijk een gesprekje van 10 min. Ik herkende dat stukje route, het Krijtlandpad! Gelopen met Els als voorbereiding op het Katharenpad 2. Dankzij de kaarten bleef ik goed op koers en toen ik doorkreeg dat ik na zo'n 10 km gewoon de Maas kon blijven volgen was het kilometers-vreten geblazen. Althans ik dacht dat het de Maas was, ik vond hem al zo treurig. Gekanaliseerd en eindeloze kades aan beide kanten, later begreep ik dat ik langs het Albert kanaal liep maar het was leuker lopen dan ik verwacht had. De laatste km's Luik in leken eindeloos. Industriegebieden, opgelegde boten, roestende constructies, razend verkeer altijd dichtbij. Ik was al 5 uur aan het lopen en wilde rusten en mijn yoga oefeningen doen. Maar de omgeving nodigde er totaal niet toe uit. Dus stug doorgelopen 2 uur half 3 een broodjes zaak. Gelijk een half baquette gegeten en weer aangesterkt verder. Toen begon mijn geluk te werken, op de weg naar het VVV kwam ik langs een Decathlon, een Belgische Bever zwerfsport. Ze hadden handdoekjes, kaarten zoals voospeld dus dat ging goed. Het VVV had ook kaarten alleen kampings tja dat doet iedereen zelf op het internet, dus geen bruikbare info. Al met al toen ik alles bij elkaar had, op 2 kaarten na, was het toch half 5 geworden. Ik wile niet in Luik overnachten en eenzelfde uren durende deprimerende wandeling door grauwe voorsteden trok mij ook niet aan en daar was het veel te laat voor. Om maar een tekst aan te halen ''noem het dapper, noem het vluchten maar ik kneep er tussenuit''. Op goed geluk de bus naar Tilff genomen (ik hoor nu al bepaalde collega's gnuifend lachen en denken ik wist het wel! hé Martin :-) ), ligt redelijk op de route en volgens de VVV folder lag er een kamping. Deze ligt dus dichtbij, voor auto rijders. Maar mijn geluk, bleef bij het uitstappen uit de bus bordje kamping! Yezzz. Zoals ik al zei een mens leidt het meest om het leiden wat hij vreest. Het werkt ook als je de controle loslaat Donald! Belgie door met 2 missende kaarten. Weet nog niet hoe maar het gaat lukken. Op naar Bouillon!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten