15 mei Esneux 12 km (beetje vage) Camping

Cote de Porque nature en een glas wijn

Priez pour nous comme nous priez pour vous, zei de non tegen mij toen ik de abdij verliet met mijn eerste Belgische stempel. Ik vind het een mooie zin. Het enthousiasme waarmee je ontvangen wordt als je bij een klooster aanbeld en om een stempel vraagt! Wat is pelgrim zijn toch een leuke tijdsbesteding. Vlakbij Le Pont de Hony, ik kom aangelopen en de auto die de brug oprijdt stopt, de vrouw achter hem toetert verontwaardigd. Aan de mondbewegingen kun je haar zien vloeken. De eerste auto rijdt door en parkeert 5 meter verderop. Een man stapt uit loopt, mij strak aankijkend, op mij af . Waar ga je naartoe? Compostela. Meer uit zijn bewegingen dan zijn rap geratelde Belgisch Frans snap ik dat hij ook gepelgrimeerd heeft, 3 jaar terug of zo. Waar ik naartoe ging? Esneux. Moet je een lift? Nee u bent erg aardig maar ik loop liever.(mijn frans gaat met sprongen vooruit) Hmm geen lift hij wil wat doen. Dan maar uitgelegd hoe ik daar het beste kom. Zijn uitleg was goed. Ik weet niet wat het is, die rugzak met schelp roept allemaal emoties en reacties op bij ex-pelgrims, hun ervaringen en belevenissen komen weer boven. Alleen ik heb die nog niet gehad! Ik ben nog niet verder dan de route vinden naar de volgende kamping. Zal ik na SdC ook zo reageren als ik een schelp op een rugzak zie? De wandeling naar Esneux was een piece of cake, een watje-padje. Maar 12 km! Omdat het mijn 6e wandeldag was kwam het mij wel goed uit om even wat te kunnen luieren op een kamping. WANT.....DE ZON SCHEEN!!!! Ik kon zonder fleece lopen in korte mouwen met opgerolde broekspijpen. Ik had vanmiddag rustig de tijd om alles te drogen, mijn tent is nu heerlijk droog, mijn slaapzak gelucht en mijn schoenen zijn ook droog. Wat een heerlijkheid. Navigeren in dit stuk van Belgie is even omschakelen. Alle wegen volgen de Ourthe die door het landschap heen meanderd gelegen tussen diep uitgesleten bergwanden. Even wennen dat ik dus niet een rechte lijn kan trekken en die volgen. Gek zoals herinneringen terugkomen als je dingen doet. Gisteravond over de kaarten gehangen en kon niet goed tot een besluit komen wat de beste aanpak was. Al lopende herinnerde ik mijn wandel-kano vakantie verleden jaar met Nanda langs en op de Ourthe bij Bouillon. Hoe ging dat daar ook weer? Natuurlijk! De rivier volgen als het moest en de bochten afsnijden als het kon al lopende kwamen de herinneringen terug. Bitterzoet als je alleen bent en een leuke tijd met z'n 2'n hebt gehad. Het is dat de Ourthe de verkeerd kant op stroomt anders zou ik weer een kano huren. Peddelen doe je ook op eigen kracht niet waar? Omdat die Belgen langs de oever wandekpaden aangelegd hebben werd het een relaxte en mooie 12 wandel km met af en toe een venijnig klimmetje. Leve mijn wandelstokken! Op de kamping staat één andere gast. Een Hollands stel, vanmiddag lekker thee mee gedronken gekletst en ik heb een wcrol van hen gekregen. Ook vroegen ze om mijn blogspot-link leuke lui. Wat een relaxte middag liggend in de zon, morgen op naar Hamoir 24 km. En oh ja mijn aansteker is overleden en de drinktuit van mijn waterfles, jammer het was wel een handig dingetje waar vind ik een nieuwe visualiseren? Ik ga maar eens wat eten in het dorp.