Iers rund met potato dippers en salade mjammie ik had honger
Camping Esmeer
Vandaag Aalst gehaald , weer een poncho dag. Wakker geworden naast Nanda voor de laatste keer voor minmaal 4 maanden. De dag begon al met regen. Ontbeten Monique had nog snel mijn vieze loopkleren van de vorige dag gewassen. Lekker aangelanterfant nog een kopje thee extra maar toen moesten we toch echt weg. Nu zou Henk een stuk met mij meelopen en Eduard wilde ook weer mee. terwijl Monique Nanda naar Dordrecht zou brengen. Zij zou mijn auto meenemen en wat laatste dingetjes van het huis. Partir c'est mourir une peu zoals de Fransen zeggen. Tot over dik 4 maanden lieverd! Het eerste uur wind tegen en regen, ik raak eraan gewend om mijn benen vanaf mijn knie naar beneden langzaam nat te voelen worden mijn schoenen lopen nog net niet vol koud en nat soppen door de uiterwaarden een neus die blijft lopen vanwege de hooikoorts en een heerlijk babbelende Eduard zijn fantasie is rijk en onuitputtelijk. Na dat uur Woudrichem gehaald he? een open cafe! in de bible belt van Noord Brabant op zondag. Maar we liepen nog maar een uur! Niet genomen (dat was dus een misser bleek later) Na 3 km Rijswijk cafe dicht! Shuuut! Henk zou mij daar verlaten Eduard heeft zich als een 10 jarig jochie voorbeeldig gedragen. Niet klagen gewoon lopen (10 km in wind en regen) alleen had hij wel koude handen vond hij (ik had al af en toe kramp vanwege het vasthouden van mijn loopstokken) Gegeten in de beschutting van een muurtje, het was min of meer droog. Toen ging Henk rechtsaf en ik recht door. Alleen op pad, ik had een stuk krentebrood van Henk gekregen (zelf gemaakt door hem) wat een energiebom ik had me er toch een pas in. Zachte regen werd afgewisseld door harde regen. De hele route geen cafe open en gezien het koude weer kun je dan alleen maar blijven lopen, in het gras zitten en uitrusten is geen optie. Zo 18 a 19 km aan stuk doorgemacheerd. Ik zou zo voor 4'n al in Aalst aankomen en speelde met de gedachte dan maar door te lopen naar Noorder Hemert. En ja hoor een km voor Aalst een open cafe!! Het was omstreeks half 4. Appelgebak met 4 keer een thee. Af en toe plensde het. Tot 5 uur gezeten gesproken met een paartje dat op de fiets naar Belgie was. Toen de laatste km naar Aalst het was zowaar droog! Een camping gevonden met restaurant. Even de perfecte combinatie. Toen kwam mijn beschermengel in de vorm van Monique langs, ik had mijn scheerzeep laten liggen en ze had nog wat krentebrood van Henk meegenomen. Wat een schat met zoveel positieve energie moet deze pelgrimage wel een succes worden. BEDANKT Monique. Morgen door naar Drunen, ik voelde vanmiddag wel protesterende spieren in mijn rechter enkel voor de rest voelen de onderste ledematen erg goed, ook geen drukpunten op mijn heupen leve mijn nieuwe lichtgewicht 1-persoons trackingtent!, ben benieuwd hoe dat morgen zal gaan, ook wat het weer betreft.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten