Weer een redelijke nacht in de gite, het raam waar ik bij lag kon weer open. 64 bedden met 2 wastafels en wc's dat wordt lachen. Ik sta op en ga eerst even mijn energievelden goed zetten. Bij de kerk ga ik zitten. En ja hoor ik voel hem weer de entiteit van gisteren, de energie van deze entiteit is goed, maar grappig deze doet niks. Hij gaat niet aan het werk met mijn energievelden. Voor het eerst dat ik dit meemaak. Op pad, nog 5 km stijgen tot het volgende stadje, daarna dalen, dalen, dalen. In het volgende stadje is het een drukte van belang, markt! Ik laveer tussen de mensen door met mijn rugzak. De Camino is nu schilderachtig mooi, bergpaden die langs berghellingen lopen. Schitterend weer, de schoonheid van het wandelen in de bergen! Wat een kado, ik loop nu door Galicië. Mooi weer is hier een zeldzaamheid, ik bof dus. Door het stijgen en dalen vorder ik minder maar dat neem ik voor lief. Tijdens de lunch geniet ik van een prachtig uitzicht over het dal met bergflanken die schuin weglopen, pure schoonheid. Onder het lopen ontmoet ik de mensen die ook in de gite geslapen hebben. Hier en daar een praatje makend loopt de dag voorbij. Het is een mooie wandeldag met vele sociale contacten. Volgens mijn boekje is het mogelijk bij een gite te kamperen, daar ga ik naartoe waarschijnlijk de laatste keer dat ik in mijn trouwe kleine tentje slaap. Ik ga proberen hem morgen terug te sturen. Nanda neemt maandag de 2 persoonstrekkerstent mee. Goh afscheid van mijn tentje na een kleine 4 en een halve maand. Hoe vreemd! Hij heeft mij trouw steeds weer warm en droog gehouden al die tijd, steeds kon ik op hem rekenen. Verder krijg ik weer insecten beten. Zijn het muggen of bedzwans beten ik weet het niet. Ik heb alle naden en ritsen van mijn slaapzak gecontroleerd niks te zien idem mijn danig gescheurde lakenzak. Een spray is niet te krijgen, niet bij de gite, het rode kruis of de apotheek (of eigenlijk wel, een katten- en hondenspray in een veel te grote bus.). Ik heb maar een lotion tegen de jeuk gekocht. Heerlijk het is weer lekker droog en zonnig weer. Al lopende overdacht ik vandaag het komende einde van mijn lange wandeling. Door dit te doen heb ik een droom in vervulling laten gaan. Nog een paar gezellige weken met Nanda en dan geen Camino meer. Ik heb ze boven gevraagd om mij te helpen de Camino los te laten zodanig dat het loslaten geen pijn doet en ik alles wat ik geleerd gedurende mijn reis mag gaan toepassen in mijn leven na de Camino.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten