24 september 15 km Lires Pension

Pasta soep, gefrituurde vis met frite, choclade taart

Vanmorgen de hotelkamer verlaten na een klein kwartiertje lopen, lopen we langs de kust. De zon is nog net niet op. Bij een mooi plekje gaan we ontbijten en we worden getrakteerd op een mooie zonsopgang die de zee voor ons prachtig diepgroen kleurt en de rollers strak wit. De zon en de zee flirten met elkaar. Na het ontbijt lopen we door, we moeten even later 290 meter stijgen. Het zweet parelt op ons voorhoofd ondanks de koele temperaturen. Ook krijgen we wat regen te verwerken die gelukkig niet echt doorzet de poncho zijn wel gepakt maar hoeven niet aan. Na de stijging lopen we weer vals plat, we zijn er nu wel zo'n beetje aan gewend. De zon breekt langzaam door de wolken tijdens de yoga en maakt de wandeling erna nog mooier. Het Gallicische landschap is onveranderlijk mooi. We komen veel pelgrims tegen die de andere kant op lopen. De meesten lopen van Fisterra naar Muxia wij net andersom. Gelukkig is de bewegwijzering in 2 richtingen aangegeven en goed te volgen. We lopen door piepkleine dorpjes, bestaande uit 5 huizen of zo. Waar geen naam bij staat. Het is dus een beetje raden waar we precies zijn en hoeveel we afgelegd hebben. Volgens de beschrijving zou er 2 km voor Lires, onze stop van de dag, een dorpje met een bar moeten zijn. Tegen een uur of 3 ja een barretje bij een pension. We bestellen wat en gaan eens lekker zitten. Nog zo'n 2 km. Ik kijk de route nog eens na. He? De naam van het pension wordt genoemd onder Lires! Ik vraag aan de eigenares waar we zijn, Lires dus :-) We zijn er al! Gelijk maar naar de prijs van de kamers gevraagd. Die valt mee €35,- dus één genomen. We zitten nu op het terras, Nanda leest, ik heb een piepklein schattige jong hondje op mijn schoot de op één na laatste wandeldag zit er op!