Nu mooi op tijd weg, 9.30 met 19 km te gaan. Al gauw duikt de Camino de bossen in. Prachtige bospaden die oud aanvoelen, stenen muurtjes die bemost zijn oude bomen schitterend. Allen het lopen is erg zwaar, veel stijgingen, met onze zware rugzakken drukt dat gelijk het tempo. Het weer is ongekend mooi, stralende zonneschijn. Zelfs voor Galicische bergippen is dit vrij exceptioneel voor de tijd van het jaar. Zwaar genietend lopen we door. Tegen de luchtijd hebben we de yoga aangevuld met Thaoistische Tantrisch energie oefeningen. Na de lunch heeft Nanda een dip. Bij stijgingen moet ze regelmatig rusten om haar hartslag te laten dalen, het pad is in dat opzicht echt zwaar. Ik voel het zelf ook. Zo lopen we, na de lunch om 2uur, de middag in, nog 10 km te gaan. Na zo'n 5 km een plaatsje en een bar, even een rustpauze. Tegelijk even beraadslagen. Het plaatsje heeft een gite, ik stel voor om hier te blijven. Het is niet leuk voor Nanda om steeds zo zwaar te moeten lopen. Ik ben bang dat ze niet tot rust komt door de lange loopdagen en toch wel gebroken nachten en zo stuk loopt. Daarvoor hebben we geen vakantie. Maar Nanda zegt nee, die 5 km kunnen nog wel. Na wat gerust te hebben gaan we door. Zwervend door het mooie Gallicische landschap. Ik verwacht tegen 5 a kwart over 5 ter plekke te zijn. Rond die tijd hebben we vereiste afstand afgelegd, de Camino Fisterra is gemarkeerd met betonnen palen waarop de af te leggen afstand staat in km's met 3 cijfers achter de komma! Volgens deze palen zijn we er wel zo'n beetje. Alleen geen dorpje, het terrein is erg geaccidenteerd met veel bomen het is niet mogelijk ver te kijken. Waar is dat verdraaide dorpje? We lopen verder, moe. De vermoeiheid eiste zijn tol, spieren gaan pijn doen, het tempo daalt de stemming zakt. We sjokken door, de Camino slingert van hot naar her wat alles onoverzichtelijk maakt. Ik mis nu een goede kaart. Ik heb alleen 4 A4'tjes tekst en een schematisch kaartje bij de VVV in SdC gekregen. Eindelijk het dorpje we zijn 1 a 2 km verder. Ik vraag aan een oude vrouw ''Alberge per Peregrino's?'' een vaag gebaar in de richting van de Camino. Die blijven we dan maar volgen. We lopen even later het dorpje uit! Waar is die gite nu toch? De rugzakken worden zwaarder en de voeten worden pijnlijker. Aan een andere vrouw vraag ik naar de Alberge. 1 km zegt ze weer wijzend richting de Camino. We ploeteren door met protesterende spieren. We komen bij Santa Marina zowaar een bordje!! Alberge 760 m. We blijven de Camino volgen en lopen ook Santa Marina weer uit! Het is ondertussen na 6'n Eindelijk rond half 7 de Alberge! We hebben zo'n 21 km gelopen ipv 19. Dit was een zware loopdag voor ons beiden. We eten erg internationaal met een Colombiaan een Venezuelaan in the middle of nowhere ergens in Spanje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten