Rond 7 uur eruit alles donker. Het pension heeft een gemeenschappelijke keuken. Daar ontbijten we. Dat is voor mij lang geleden, eten in een keuken met een bekende, het voelt goed. De Camino is heerlijk rustig, we lopen gestaag en voornamelijk naar beneden, dat is te merken want we leggen meer km's af dan gisteren. Ik kon gisteren geen brood voor de lunch kopen, maar zie! in een dorpje komen we een rijdende bakker tegen, is dat boffen even een panna kopen. Het pad is weer mooi, veel kleine dorpjes met prachtige natuur etappes. De yoga gaat heerlijk we hebben weer een goede plek uitgekozen, na de laatste oefeningen kunnen we alleen maar sereen glimlachend naar elkaar kijken of gewoon in het niets. S'middags hebben we nog zo'n 11 km te gaan. De laatste 7 a 8 km gaan weer door een bos, als ik op een gegeven moment opzij kijk, zie ik door de bomen de Atlantische Oceaan! Ik sta stil en voel me ontroert, traantjes in mijn ogen. Gevoelens van ''ik ben er nu echt!!'' Bij SdC was het niet zo maar hier nu wel, ik heb het gevoel dat ik wat afsluit van mijn lange wandeling. Ook weer het bekende gevoel van herkenning, maar er gebeurt verder niks als ik mij erop concentreer, ik laat het verder zo. Nog zo'n 8 km naar Muxia. Tegen een uur of half 5 komen we er aan. We hadden gehoopt op een kamping maar die ligt te ver weg. We komen een Deense pelgrima tegen die in een prive gite slaapt, €15,- pp. Er is nog één 2p kamers vrij, het klinkt goed we willen een dag in Muxia blijven en bij gebrek aan een kamping denken we aan zoiets. Ik loop toch nog even een 4 sterren pension binnen, de prijs van een 2p kamer is €50,- dat was te verwachten. Maar de man achter de receptie wil graag verhuren, wij kunnen hem voor €40,- krijgen. Okee er kan onderhandeld worden, dez kamers zijn met wc en douche in één. Dus ik stel voor €35,- nu is het zijn beurt om na te denken. Ik zeg maar het is voor 2 nachten! Hij is om, mooi een luxe hotelkamer voor 2 nachten. Bij het inschrijven dezelfde vraag als gisteren met z'n 2'n één kamer of apart. Die Spanjaarden zijn wel preuts hoor! Vroeg gaan eten want de Engels sprekende Spanjaard van gisteren raadde ons aan om bij a Barca naar de zonsondergang te kijken. D.i. de plaats waar volgens de overlevering Maria met een ''stenen (!)'' boot aan land kwam om de apostel Johannes te helpen in Spanje te gaan prediken, de delen van de boot liggen er nog maar ze vielen ons niet op :-) Er staat nu een kerk met allemaal votief scheepsmodellen hangend aan kettingen. De zonsondergang was erg mooi, de hele omgeving is adembenemend. Het land eindigt in rotspartijen waar de lange oceaan deining op stuk slaat. Een indrukwekkend gezicht. Na een bijna wolkeloze zonsondergang (komt niet vaak voor hier) schijnt de maan vol over de baai romantischer kan het niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten