Een redelijk goede nacht in de gite, de slaapzaal had één raam en ik sliep ernaast. Ik heb het open gedaan en er voor gezorgd dat het open bleef! Dus de kamer was redelijk fris. Alleen hebben de muggen mij nu opgegeten :-)Vandaag kan ik ergens tussen de 20 a 29 km lopen, ik zie wel hoe ver ik kom. De eerste 10 km heb ik de keuze uit een variant langs asfaltwegen of de Camino duro voor geoefende wandelaars zoals het waarschuwingsbord vermeld. Niet om te bewijzen dat ik het kan, maar eerder omdat ik niet weer langs asfaltwegen wil lopen neem ik de zware route. Ik kom Hans tegen, een duitse man die zijn 2e dag loopt en naast mij sliep in de gite, die ook de route dur neemt. Het eerste stuk is gelijk stijgen, dat komt goed uit kan ik gelijk de suikers van het ontbijt verbranden. De suikerenergie wordt gelijk omgezet in beweging, in een hoog tempo neem ik de berg. Na 3 kwartier stijgen ben ik boven, het pad slingert op en neer gaand over de bergtoppen, met prachtige vergezichten. Het weer is grauw, schijnt normaal te zijn voor de streek zegt mijn gids. Als de zon op een ander bergtop schijnt verschijnen de prachtigste groene kleuren. Het pad is mooi maar zwaar vertellen mijn benen mij, mijn knieen worden gevoelig van het steile klimmen en dalen met 17 kg op mijn rug. Ik gebruik elke truc die ik met mijn stokken ken om ze te ontlasten, verlengen of verkorten als ik stijg of daal, mij afzetten met mijn stokken of tegen mijn stokken oplopen, het gaat bijna automatisch. Na zo'n 3 uur ben ik na een stevige daling weer terug op de route. Die 10 km waren geen kattepis voel ik, ik vind dat ik wel een rustpauze verdient heb. In een bar neem ik een thee en een Santiagotaart. Een heerlijke conbinatie. Na een half uurtje later weer op pad. Wat nu dus weer langs een weg lopen betekent jammer. De camino loopt door een dal samen met een oude 2-baansweg en een snelweg. Het is dus een beetje dringen. Onderweg haal ik een echtpaar in. Haar rugzak hangt scheef op haar rug. Ik maak er, in het Engels, een opmerking over, zzat ist wot mij man also said, zegt ze. Waarop haar man zich omdraait en zegt, Yezz ai said zzat too se wont lissen! Klad dyou zay its too. Okee even snel doorlopen met een low profile denk ik. Als ik een yoga/lunchplek vind begint het te druppelen. Ik vraag naar boven of het alsjeblieft droog mag blijven voor een uur. Gisteren ook al geen yoga gedaan. Wat doe ik eerst eten, voor het echt gaat regenen, of toch yoga. Ok dan maar 1 minuuts yoga. Halverwege de 3e oefening breekt de zon door! Jippie! Na een uur ga ik weg, het begint weer te druppelen. De rest van de weg verdient wederom geen schoonheidsprijs. Te hard rijdende auto's wijken minmaal uit. In onoverzichtelijke bochten komen ze om de bocht gesjeest . Kortom zwaar pet! Ik heb al besloten om 25 km te lopen vandaag, het pad van vanmorgen heeft veel energie gekost en volgens het boekje gaan we flink stijgen de laatste km's. Ik ben blij dat ik van de weg af kan voor de laatste km's. Ik loop over een eeuwenoud pelgrimspad zie ik, de orginele bestrating is hier en daar nog aanwezig. De stijging die ik nu moet maken is nog erger dan vanmorgen vind ik, de vermoeidheid gaat meespelen. Ik ploeter het modder pad omhoog. Je kent me, inwendig vloekend bikkel ik door. Ik kom een Hongaar tegen, moegestreden, met zijn 2'n bikkelen we verder. Eindelijk boven is het een drukte van belang bij de gite, die bij de kerk staat. Er blijkt een begrafenis te zijn. Vandaar. De gite wordt beheert door een Duits Jakobus genootschap kan ik me weer eens verstaanbaar maken makkelijk. S'avonds naar de kerkdienst gegaan, een Franciscaner monnik doet een dienst voor alle geloven en Nationaliteiten en nodigt 5 mensen uit bij het altaar te komen zitten. Ik ga er ook naar toe, we moeten elkaars voeten wassen :-) Later moeten we in kring gaan staan en hij roept de zege aan. Ik voel meteen energie op mij neerdalen, weet deze priester wat hij doet? Ik ben verbaast, als ik de energie volg voel ik een entiteit. Ik krijg door dat hij al eeuwen bij de kerk hoort. Ik denk aan een heremiet of een overleden heilige. Later geprobeerd met een duitse Hospitaliero hier over te praten, hij snapte het niet. Heb het maar zo gelaten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten