woensdag 22 september 2010

21 september 10 km Dumbria hotel

Gevulde soep, soort van varkensrollade met frite, appel

Nou dat is voor het eerst, vannacht wild moeten plassen (doe ik anders nooooit als ik in mijn tent slaap) en bij het openritsen van mijn binnentent voor het eerst muggen in mijn binnentent. Ben daarna een hele tijd bezig geweest om ze plat te slaan. De etappe naar Muxia is 28 km, vinden we te lang. Na 10 km is er in Dumbria een hotel. We breken de etappe in 2'n vandaag lekker maar 10 km. Je raadt het al, we waren dus laat op, temeer omdat het restaurant pas na 9'n open was. Eén van onze medepelgrims heeft de hele nacht liggen snurken. Toen wij tegen 10 uur weg gingen lag hij nog te zagen! De tocht van vandaag was zwaar genieten voor ons 2'n. We lopen boven de ''boomgrens'' (maar dat is eerder het klimaat en bodemgesteldheid dan de hoogte) dus geen bossen. Maar heuvels/bergen met weerlderige lage begroeiing van gele struiken, paarse heide kleine boompjes. Diepe dalen met meren. En de Camino die er tussendoor slingert. De rustmiddag, van gisteren, heeft zijn werk gedaan, Nanda liep voortdurend voor mij! Rustig doorlopend komen we halverwege bij een Hospital waar een bar is. Even tijd voor koffie, thee en wat lekkers. Hier vinden we ook de splitsing die we zoeken. De Camino splitst zich in 2 richtingen. Richting Fisterra en Muxia. Wij gaan eerst richting Muxia en daarna door naar Fisterra en daar eindigt mijn lange zwerfwandeltocht :-( Tijdens de lunchstop komt een Engels sprekende Spaanse VTT rijder voorbij, die met ons een geanimeerd gesprek begint. Hij heeft ook de Franse Camino gereden en vertelt dat hij zich schaamde dat zijn landgenoten zo'n rotzooitje van de Spaanse Camino maakte door van alles lukraak weg te gooien. Nanda en ik waren het helemaal met hem eens. Hij mediteerde ook! Al pratende komen er veel raakvlakken omhoog. Na een geanimeerd gesprek rijdt hij weer door. Na de lunch, gelijk even mijn tent gedroogd, valt het Nanda op dat de meditatie, yoga en lunchplek een goede energie heeft. Als we op een hoge top staan kunnen we in de verte de heuvels abrupt zien stoppen, dat moet wel de Atlantische Oceaan zijn! Muxia is nl een havenstadje. Verbazend nog zo'n 20 km ver en al toch zo dichtbij. De middag is een herhaling van de morgen. De Camino is van ons en heeft een hoog en prachtig natuurgehalte. Door de lange lunchpauze komen we even na 4'n Dumbria binnen. Na wat gezoek vinden we een pension, met een kamer met douche en bad voor €30,- we gaan eens lekker luxe doen. Morgen 20 a 22 km, het is niet helemaal duidelijk de beschrijving en de kilometerpalen spreken elkaar tegen, naar Muxia we willen om 8 uur weg. Eens kijken of dat lukt

Geen opmerkingen:

Een reactie posten