Vannacht wakker geworden, met keelpijn links in mijn mond, enkele nachten geleden had ik ook al een beetje last maar dat was na een keer moeizaam slikken. Nu niet meer, slikken is pijnlijk. Met enige moeite mijn ontbijt weggewerkt. Eigenlijk wilde ik vroeg weg maar besloot, gezien mijn keel om eerst bij de apotheek langs te gaan. Als ik niet goed kan eten EN drinken hou ik dit niet vol. Bij de apotheek kreeg ik Strepsils. Gaf wel een rustig gevoel, ik haalde me al van alles in het hoofd, ontstoken amandelen, operaties enz. De Strepsils temperden de pijn wat, maar ze is niet helemaal weg. Ik zat wel te denken als reincarnatie Therapeut. Krijg ik beelden door dat ik opgehangen wordt en die nacht krijg ik keelpijn! Toevallig of niet? Water gaat wel rauw door mijn keel, ik drink niet veel onder het lopen. De route loopt zo'n 15 door een vallei, lekker veel schaduw, het is benauwd, maar heerlijk autoloos. Na zo'n 2 uur lopen geen huizen tegengekomen, ik begin aan de route te twijflelen, zit ik nog wel goed mijn intuitie zegt dat de huizen nu zouden moeten komen! Tegen lunchtijd (12 uur) zowaar een huis kan ik water vragen voor lunch-thee. 2 oudere stellen praten met elkaar natuurlijk krijg ik water! Welke route loop je? de standaard leuke nieuwsgierigheid. Naar Alègre maar dat is 25 km! van hier en ik dacht dat ik al aardig op de helft zat! Ik snap het niet en begin te twijfelen aan mijn gekozen route route heb ik dan toch een fout gemaakt? De man zegt ik wil je wel meenemen naar ?? daar wonen we en ben je onderweg. Ondertussen twijfel ik zo dat ik maar ja zeg. Vanaf toen werd het een kado'tje. De vrouw vraagt (ze heten Christian en Odile) moet je koffie? Ik zeg ik drink thee, dat kan ook. Van het één kwam het ander, ik moest mee-eten. Eerst ommelet met champignos (les Girolles), daarna een vlees schotel met groente en weer paddestoelen en broccoli. (alle paddestoelen door Christian zelf verzameld) De wijn kon ik nog net afslaan. En Odille bleef koken en kokkerelen wat een gastvrijheid en daar zat ik met mijn pijnlijke keel! Op een gegeven moment aangegeven dat ik vol zat. Okee,.... Moet je nog fruit? (dat werden 2 pruimen en een vers glas sinaasaapelsap). Chritian zei we eten altijd 2 uur, maar dat geeft niet, ik zet je wel wat verder af dan heb je nog maar 9 km te lopen vanaf 14 uur. Op dat moment was ik murw en kon niet meer tegenspartelen, ze waren zo aardig en vonden het zo leuk dat ik met ze mee-at ze waren niet te houden. Ik spreek ook onvoldoende Frans om op een beleefde manier duidelijk te maken dat zoveel niet nodig is. Er moesten nog foto's gemaakt worden, adressen, blogspot enz uitgewisseld worden. Echt woorden schieten mij te kort om de hartelijkheid en de gastvrijheid van Christian en Odile te beschrijven! Na een toeristische rondrit zette Christian mij af bij een plaatsje, Alègre 9 km zei het bord. De laatste 3 a 4 km waren stevig klimmen, wat was ik blij dat ik nu eens in een auto zat. Dat had mij zeker 2uur gekost en daarna nog 9 km! Toen Christian wegreed dacht ik, zwak om die lift te aanvaarden Donald, maar het was wel lekker! Nog maar 9 km kom Donald makkie het is ook nog eens dalend. Na een half uur had ik papbenen, alle fut was eruit, komt het door het eten? De keelpijn? Of geen yoga? In ieder geval ik liep op mijn tandvlees. Op de kamping aangekomen voelde ik mij niet lekker, lusteloos, draaierig, een zwaar hoofd, keelpijn. Na het tent opzetten, thee gezet (warme dranken voelen minder rauw) en 2 koppen gedronken ik moet vocht in mijn lichaam hebben. Een croissant met worst voor het zout. Maar nu nog voel ik dat ik weinig energie heb. Ik ben blij dat ik ivm Henk&Monique maar 3 dagen loop. Overmorgen een rustdag. Zou nu eigenlijk vroeg naar bed moeten, ga boven wel vragen om de keelpijn te minderen, ik heb de boodschap begrepen. Wat dat vorige leven betreft. Hoop dat ik mij morgen beter voel!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
'op dat moment was ik murw en kon ik niet meer tegenspartelen'(met die zere keel), ja typisch gevalletje ophanging vorig leven. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderen