Wat zijn rustdagen een feestje als de zon schijnt. Om 9 uur bij een meertje gaan zitten om te yoga'en. Komen er 2 hoog bejaarde Franse vissers 9 meter pratend van mij af zitten! Niet begrijpend dat je mediteert in stilte. Doorgegaan, misschien mocht ik leren om nu eens openbaar yoga te beoefenen. Uit een soort schroom zonder ik mij altijd af. Ik heb nog nooit zoveel gegeten als vandaag, 's middags warm, 's avonds warm, lekkere tussendoortjes. Mijn spijsvertering is ook actief, bijzonder actief, wel 4 keer! Verder details bespaar ik jullie, wel weet ik dat als mijn Kundalini energie stroomt mijn spijsvertering actief wordt. Letterlijk verwerken dus. Rest van de dag dingen die op waren ingekocht, oa een volle gastank kan ik weer 3 weken ongestoord thee drinken. Het dikke boek ''de weg der witte wolken'' teruggestuurd jammer dat ik het uit heb zo'n mooi boek. En zowaar online gegaan! Gelijk frustratie want ik kan mijn email niet openen. De telefonische hulpdienst natuurlijk niet bereikbaar op mijn telefoon. Jammer kan ik de foto's van de fotografengroep niet zien en op mijn blogspot zetten. Hoe dat nu weer op te lossen? Wel eindelijk mijn blog eens kunnen zien en alle commentaren eens kunnen lezen. Iedereen bedankt voor de moeite vooral Marianne zij is recordhoudster. Ik ga je suggestie eens uitvoeren en kijken of ik aan de energie van het landschap kan voelen wat er gebeurd is, hou je op de hoogte. De etappe van morgen wordt er me ééntje de eerste 35 km geen kamping dat wordt gite of wild kamperen midden in een natuurreservaat op een heuvelrug. Dus weinig kans op beekjes. Ik ga nog even wat op kaarten kijken maar denk dat het eindelijk door boven beslist wordt waar ik ga slapen. Ze vinden vast wel de plek voor mij, die voor mij bedoeld is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ha Donald, vandaag met de post nieuw envelopje gezonden, wie weet op tijd op je volgende post-halte-plaats. Zie dat je vandaag in 1x 3 dagen hebt 'verwerkt' in je reisjournaal. Begon al te denken.... waar blijven de reisverslagen, want ik kijk elke avond voor het slapen gaan even op je blog en dan denk ik... oh, wat ben ik blij dat ik niet zo'n eind hoef te lopen :))!!
BeantwoordenVerwijderenGisteren was ik in de weer met cameraman voor dvdopname en ik dacht vanochtend, zou leuk zijn als je iemand tegen kwam die foto van je kan nemen onderweg. En welja.... kom je fotografen tegen. Echt lachen! Ben benieuwd of je er na al die weken nog fris en fruitig uit ziet of vooral smoezelig. Toch wel vreemd al die dichte restaurants die je tegen komt. Waar heeft dat mee te maken? In vorig leven slechte waard geweest die zijn gasten de deur uitjoeg?
Wandel ze, op naar restaurants die gewoon open zijn! Doei, Marianne