Opgestaan na een nacht van regen een redelijk droge morgen. Half tien is het postkantoor open, mogelijk is mijn pak met kaarten er nog, mijn pelgrimspaspoort moet erin zitten. Ik kom Vezelay binnen, zie een Backpackster zitten, een jonge en fris ding niet ouder dan 25. Nanda en ik zijn al anderhalve maand gescheiden vrouwen beginnen de laatste tijd allemaal op haar te lijken merk ik :-) Ze kijkt mij aan ''are you Donald?'' Alles vertraagd eventjes, Hé?? How do you mij name? Rene heeft mij over jou verteld, we hebben je gisteravond gezocht hij is om 6 uur vertrokken. Natuurlijk Rene! Hij zou in Vezelay eindigen ik ben hem helemaal vergeten door wat ik gisteravond heb ervaren. We zijn met z'n 2'n een paar dagen opgetrokken en hij is weg ik mis hem zegt ze. Het was gezellig met hem, zullen wij met z'n 2'n verder gaan? Ik hou van wildkamperen. Ik ook weet ik, alleen in dit pisweer, zit ik er niet om te springen. Maar wat heb ik nu aan mijn fiets hangen? Wat een aanbod! Ze komt uit Luik is zomaar naar SdC gaan lopen met een minimum aan voorbereiding zonder kaarten maar met een kompas. En iedereen helpt mij zegt ze, daar kan ik me alles bij voorstellen naast mannelijke krijg ik ook vaderlijke gevoelens voor haar. Die Rene, die is vast met een gebroken hart teruggegaan naar zijn gezin hoewel ik niet denk dat ''het'' gebeurd is. Maar als je een paar dagen met haar op stap gaat ben je als man verloren, wat een onschuld en wat een vrouwelijke energie. Ze heeft een vaag adres waar ze kan overnachten, ze wijst het aan op mijn kaart. Langs de GR13 die ik nu loop alleen maar 2/3 van wat ik wil lopen. De praktische Donald komt boven dat is te kort. Ik twijfel even ze voelt dat, ik wil eerst mijn pelgrimspaspoort ophalen. Ik ga vast zegt ze, we wil meet again zeg ik. Nadenkend over de ontmoeting naar het postkantoor, ja mijn pakket is er nog. We maken het open Yesss mijn pelgrimspaspoort. Gelijk een stempel laten zetten. Ze is weg en heb haar niet meer gezien. Onder het lopen, lopen ;-) nadenken. 2 uitersten zij kompleet onvoorbereid op pad ik tot de tanden voorbereid. Mensen die haar helpen en ik die elk probleem dat ik tegenkom zoveel mogelijk zelf op wil lossen. Zij op zoek naar gezelschap ik alleen in de natuur yoga oefeningen mediterend om mijn energie te focussen. Ik kan mij zo voorstellen dat zij daarom juist mensen ontmoet die haar helpen en ik dus niet want ik zend in feite de boodschap uit ''ik kan het zelf wel!'' Voor het eerst dat ik mezelf zo kan zien functioneren, is het goed is het fout ik weet het niet. Ben ik te éénzijdig te gefocust bezig (niet alleen nu maar ook in mijn dagelijkse leven?) Beetje verwarrend allemaal, wat een ontmoeting wel niet allemaal met je doet. Door dit alles (te) Laat weg. Ik loop nu door de Morvan en volg de GR13 naar Puy en Velay, Nanda heeft de hele tocht in 4 kaarten 1:100000 opgestuurd, de kaarten zijn te groot om goede wandelkaarten te zijn maar de GR13 zou goed aangegeven zijn. Als dat zo is moet het kunnen, ben benieuwd. De Morvan blijkt zwaar loop terein met veel steile moeilijke klimbare stukken mede door de regen, dit alles maakt de tocht erg lang. 7.15 aangekomen erg moe de laatse 2 km waren klimwerk alsof ik mijn rugzak de berg op moest slepen zo zwaar was hij. Ik voelde hem al aankomen, geen kamping natuurlijk die was in de loop van de jaren verdwenen. Wees slim Donald, eerst eten er is tenminste een restaurant daar info gevraagd aan de bar. Gite communal werd ter plekke voor mij geregeld (kijk Donald je hoeft niet alles zelf te doen). Gepraat met een Hollands echtpaar wat binnenkwam wandelen. Mijn hoofdgerecht bevatte worst opgevuld met ingewanden ik kreeg niet alles weg toeen ik dat proefde. De gite Communal was oud redelijk vervallen niet al te schoon en stonk naar olie (mijn wasgoes stinkt nu ook naar olie) de olie kachel lekt. Kon mij niet schelen mijn slaapzak op mijn slaapmatje op één van de 15 stapelbedden gegooid en geslapen als een blok. Vreemd helemaal alleen slapen in een vreemd huis. De laatste 24 uur overdenkend, eerst mijn ervaring bij de kerk. Waardoor het mij duidelijk wordt waar mijn drive vandaan komt. Dan een ''toevallige'' ontmoeting waardoor ik ineens een ander zicht op mijn eigen functioneren krijg. Het is net een regressie sessie! Levensenergie die vastzit in een vorig leven wordt vrijgemaakt waardoor je uit de polariteit komt. Dat is wat er gebeurd heavy stuff zo'n pelgrimstocht
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten