Vannacht een beetje rauwe keel, het zal toch niet hé. Heb natuurlijk wel 2 dagen bezweet en nat in erg vochtig en koud weer rondgelopen. Ik ga niet weer angina krijgen! Vandaag naar de apotheek voor een spray. David is al weg als ik de tent uitkom, we hebben afgesproken dat ik hem een kaart stuur uit SdC als ik er aankom. Zou leuk zijn als ik hem nog eens ontmoet Gisteravond vroeg ik mij af waarom ik hier, in een uitgestorven dorp en gite, een rustdag moet houden. Nu is het mij wel duidelijk. Hier is in alle rust tijd om na te denken en bij mezelf te komen. De inzichten beschreven in het verslag van gisteren kwamen als vanzelf omhoog vanmorgen. De dingen regelen zichzelf. Zelfs mijn was, de gite beheerder zei dat de wasserette houdster soms wassen voor pelgrims draait. Ik met mijn meest charmante bruinverbrande glimlach bij haar geinformeerd en ja hoor hij wordt gedaan. Voor de rest wordt ik aan alle kanten volgestopt met eten. Met de lunch had ik een avocado pathé salade gemaakt, maar ik moest ook een bordje spaghetti mee eten met het etende Franse gezelschap. De buurtjes, ook Fransen, hadden nog 2 eendepoten en wat kaas over of ik nog wat wilde. Later in het plaatselijke restaurant nog een salade genomen. Verder weet ik even niet wat te doen. Ik heb duidelijk tekenen van een ontstoken keel en wil niet weer een angina oplopen. De symptomen zijn nog niet erg vervelend, ik kan normaal eten, maar ik herken ze wel. Ik zit er aan te denken even dag langer hier te blijven. De schrik van de angina in Le Puy zit er nog goed in, dan liever uitzieken. Ga eerst eens kijken hoe ik de nacht doorkom.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten