Dankzij mijn oordopjes weinig last gehad van de snurkers. Voldoende geslapen. Vandaag kan ik 2 stadjes bereiken waar ik kan kamperen, dat wil ook graag weer eens doen. Dit is een gite zonder ontbijt, ik sta op en loop naar de 8-hoekige kerk Eunate ik wil daar ontbijten en mediteren. De afstand naar die kerk valt tegen verder weg dan ik verwacht had. Temeer daar ik terugloop op mijn route, maar het moet maar. Ik merk dat ik meer ingetuned raak op de Spaanse Camino, het genieten gaat makkelijker. Het is een heerlijk frisse morgen met een zon die net boven de bergen uitkomt en kiekeboe speelt met de wolken. Eindelijk Eunate in zicht, de 8-hoekige kerk ligt prachtig in het landschap in de opgaande zon. Ik kan er niet in, dit had ik ook wel verwacht. Als ik eromheen loop voel ik de bekende energie. Maar daar blijft het bij. Omdat ik er niet in kan, loop ik terug een heuveltje op met uitzicht op de kerk en ga daar mediteren. Ik krijg weer beelden van een biddende ridder, zijn zwaard staat met zijn punt op de grond (of is het nu een kruis?) hij houdt overeind in zijn rechterhand terwijl hij op zijn rechterknie leunt met gebogen hoofd. Zelfde leven als gisteren weet ik. Dan stopt het verhaal, vreemd ik krijg dit leven in brokjes door, is het de energie van de Spaanse Camino? Of ben ik er nog niet klaar voor? Het is mij nog even duidelijk. Na het ontbijt op naar Punta le Rey, waar ik rond 10 uur aankom. Het stadje is oa bekend om zijn ME'se (12e eeuwse) brug. Ik koop wat brood en ben laat weg half elf. Ik heb nog zo'n 20 a 25 km te gaan. Het Spaanse landschap is nu zo anders, droog en rauw op een bepaalde manier. Velden en rotsachtige bergen. De velden doen hard en droog aan. Het heeft zijn eigen rauwe schoonheid. Het geeft wel een probleem merk ik, er is nauwelijks schaduw want er groeien geen bomen. Het is moeilijk een lunchplaats te vinden de zon is erg sterk. Al zoekende loop ik door tot aan het volgende plaatsje als ik wat koop komen er 4 pelgrims aan. Waaronder Brian (uit Roncevalles), hij is met een Belg en 2 Engelse vrouwen. Deze vragen honderd uit over mijn lange pelgrimstocht we kopen wat te drinken en gaan zitten. De gesprekken zijn erg boeiend, omdat Brian het boek van Shirley Maclaine (Brian, I still got it, she is now in Atlantis) op tafel legt komt reincarnatie vanzelf over tafel. Ik merk dat 1 van de 2 vrouwen (Shawn) een erg open geest heeft en makkelijk en met kennis van zaken meepraat. Ik kom mensen, met zo'n open geest, niet vaak tegen. Ik merk dat ik veranderd ben, ik laat de lunch met yoga en meditatie schieten om met deze groep een stuk mee te lopen. De energie is zo goed dat ik geen honger meer heb. Al pratende met Shawn komen we in Lorca. Hun stop, voor mij is het te vroeg (half 3), ik loop nog een etappe door. De volgende stop is zo'n 7 km lopen, ik geniet van het Spaanse landschap, de (tafel)bergen op de achtergrond, de droge gemaaide velden, de diep blauwe hemel en de sterk schijnende zon. De waterfles van Nanda wordt vaak gevuld en veel gebruikt. Het is best wel een zwaar trace als ik Estella binnenloop vindt ik het wel goed, de volgende stad met kamping is 3 km verder. Kan alleen de kamping van Estella niet vinden op een informatiebord! Door naar de VVV, wat blijkt? De kamping ligt buiten de stad aan een zijweg van de Camino waarlangs ik binnengekomen ben! Getvrrr dat ze daar nu even geen duidelijk bord neerzetten! Ik ga die weg niet teruglopen, hij is mij te zwaar geweest. Dan maar een gite, ik raak eraan gewend. Al met al moet ik toch eens gaan nadenken over mijn tent, kampings zijn dun gezaaid en de gites die ik tegengekomen ben, liggen in de bebouwde kom. Daar kun je geen tent opzetten in noodgevallen zoals de bedoeling was. Blijf ik nog met mijn tent rondsjouwen? Weet niet wat slim is, ik wacht wel af voor ik een beslissing neem hem terug te sturen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten