Macaroni, konijn met frite, chocolade taart.
Als laatste weg uit de gite, een redelijke nacht dankzij de oordopjes. En hoera mijn verkoudheid is op zijn retour, ik ga vanaf nu beter opletten dat ik niet teveel afkoel, de morgenwind is koud voor het eerst sinds maanden doe ik mijn windjackje aan. Op naar de Panaderia die is om 8.30 open. Ik zit in alle rust op een pleintje te wachten, een kat komt kennis maken van een afstand. Als de Panaderia open is, prachtig ze hebben croissants en een hele goeie grote pain au resain! Dat wordt smullen. Nu was ik nooit een fan van Schorizo maar er is niks anders. Na de eerste hap val ik ervoor de Spaanse Schorizo is veel smakelijker dan de Nederlandse! De kat vindt ze ook lekker! Om 9 uur weg, vandaag weinig keus voor afstand, 20 km of 37 km! Het wordt 20 dus. Het eerste half uur denk ik steeds dat ik iets vergeten ben mijn rugzak is zo licht! ik heb meer energie realiseer ik me, ik ben sterker de verkoud heid slokte behoorlijk energie wat op. Het kan niet anders. Verdorie die wind is echt koud, ik houd mijn windjack aan. In feite de hele dag ondanks de felle zon is de wind koud. Ze komt half achter en blaast hard tegen mijn nekspieren en dat voelt niet goed. Als de wind geblokkeerd wordt stijgt de gevoelstemperatuur met een kleine 10 graden. Ik zweet dan al na een paar minuten. De route is kort makkelijk te lopen en een beetje saai. 15 km langs de weg! Het fysiek zware zijn de temperatuurverschillen, nog niet zoiets meegemaakt sinds ik in mei begonnen ben. Gelukkig de hele dag geen loopneus dat is een goed teken. Ik kom een vage bekende tegen een Engels sprekende Parisienne. Ze is in Vezelay begonnen en loopt in etappes. De vorige keer vertelde ze een verhaal dat ze op haar weg naar mensen ''geleid'' wordt. Ik spreek haar, aan mijn intuitie was goed, ze heeft net als mij helende energie. We besluiten vanavond samen te gaan eten en verder te praten. Rond 12 uur een dorpje met zowaar een open kerk kan ik even lekker gaan zitten. Na de lunch zijn de laatste 10 km gauw gelopen. Rond half 4 ter plekke. En!!! dit dorpje heeft een camping! Mijn tentje staat al, jammer genoeg is de wasmachine kapot, gisteren kapot gegaan. Ik ben aan mijn laatste schone ondergoed toe. Morgen rustdag, maar daar komt dus niks van 17 km verderop is een gite met wasmachine, hopen dat die wel werkt. De Parisienne komt niet meer opdagen dan maar alleen eten. En wie lopen na een half uurtje het restaurant in? Lorna, Brian en nog wat Duitse meisjes. Je kan elkaar gewoon niet ontlopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten