Ik heb vandaag de keuze uit een korte route 21 km of een lange van 30. 21 vind ik eigenlijk tekort, maar 30 is een stevige ruk. Er zit niks tussen. Daarom vanmorgen vroeg weg, ik wil in de morgen minimaal weer 15 km maken. Half 6 gaat mijn wekker, tja niet bij stilgestaan het is nog donker! Maakt tentje inpakken toch wat moeilijk :-) Eerst maar wassen, mediteren en eten. Het wordt al lichter, om kwart over 8 weg. Nu eens geen wolken, een uur later is de warmte al voelbaar, dat beloofd wat! Een half uurtje korter dan aangegeven in het boekje kom ik bij het volgende dorpje Azofra dat schiet op. Onderweg kom ik een Poolse priester tegen we praten wat in gebroken Italiaans. En worden ingehaald door een terreinwagen van de politie die bij ons stopt? De rechter portier zwaait open en op de passagierplaats staan allemaal flessen water. Neem! neem! Zegt de man, neem vooral de grote (1,5 L) flessen. Wat een briljant gebaar. Ik kan mijn watervoorraad aanvullen. Het is onder de hand snoeiheet en, net als de afgelopen dagen, heb ik wind mee! Dus geen wind als ik loop. De Poolse priester loopt sneller en gaat verder. Na 3 uur lopen ben ik bij Ciruena Het 15 km punt heb ik uitgerekend, alles gaat goed, ik had gehoopt weer fruit te kunnen kopen maar dat gaat niet, geen winkels.ik pauzeer een kwartier bij een waterpunt en ga door. Rond half 1 een goede lunchplek, redelijk afgeschermd en genoeg schaduw. Nu geen ''éénheidservaring'' wat zou die toch triggeren? Kan er geen pijl op trekken. Het 21 km punt Santa Domigno de la Cazada komt in zicht, het is rond 2 uur. Ok wat nu doorgaan of stoppen?, voeten? ok dat kan!, achilleshielen wel gevoelig maar doorgaan!, lichaam het is warm maar we kunnen het aan! Prachtig we gaan door voor nog eens 9 km. Vlak voor het dorp loop ik Silke tegen het lijf, althans zij zit in de schaduw. Een jonge Belgische vrouw met een Frieze naam. Heerlijk voor haar en mij, kunnen we Hollands spreken. Ze weet niet of hier zal blijven of doorgaan. Ze besluit mee te lopen. Best wel een speciale griet ze is 21 en mediteert af en toe hoor ik later, ook komt ze erg zelfstandig over voor haar leeftijd. Ze wil nog even de kerk van Santa Domigno de la Cazada Bekijken. Je moet voor de entree betalen, wat een killer. Als ik voor een kerk moet betalen hoeft het voor mij niet meer! Ik wacht wel buiten, denkende dat het 10 min zal duren. Een klein half uur later is het 3 uur, ik besluit alleen verder te gaan. Ik wil voor 5'n aankomen in de gite. Als ik na een tijdje omkijk komt daar Silke aangestapt. Ik wacht op haar en gezamenlijk gaan we verder. Het wordt geen warme maar een hete tocht. Stoffig, dorstig en een niet lekker lopend pad. Ik ga stug door, Silke houdt zich kranig moet ik zeggen, ze loopt op blaren maar gaat door. De gite is in een kerk (omgebouwd) en de ontvangst is aller hartelijks en warm. Een leuke vrouw staat ons te woord. Als ik om een stempel in mijn pelgrims paspoort vraag, lacht ze en geeft mij 3 kussen! Dan vraagt ze aan Silke, jij ook een stempel? (IK!!! wil er nog wel eentje!). Het is wel de dag van vrouwelijke energie voor mij, een Spaanse vrouw vliegt mij bijna in mijn armen en geeft me ook 3 kussen? Ze is helemaal weg van mij om de één of andere reden. Ze heet Anna en weet dat ik in Nederland begonnen ben, ze kan niet van me afblijven. Ik heb haar wel gezien op de Camino hier en daar. Als ik haar energie voel, ik hou haar hand vast (ze legt gelijk spontaan (?) haar hand op mijn rug) voel ik hoe ze energie trekt. Hmm die is gewend te krijgen wat ze wil, wat een brok temperament. Het doet mij denken aan de masseuse van gisteravond, zijn alle Spaanse vrouwen zo aanrakerig? (vind het niet erg). Omdat het een parochiale kerk is, is het eten gezamelijk met gebed. De maaltijd wordt geleid door 2 Spaanse vrouwen met veel pit. Hun liefde straalt de gite in en zorgt voor een goede sfeer. Ik zit tegenover een gebrekkig Duits en Engels sprekende Hongaaarse of Sloveense vrouw. Ze is een beetje gesloten, in de loop van de avond opent ze wat, ik begin te merken dat ze een slechte relatie heeft waardoor ze, begrijpelijk, met een gekleurde bril naar mannen kijkt. Op een gegeven moment maakt ze duidelijk dat ze nog nooit een man als mij ontmoet heeft. Omdat ik heb verteld dat ik yoga oefeningen doe en mediteer, zegt ze ik wil je yoga oefeningen doen. Okee wij naar buiten het grasveldje op. Mijn 6 yoga oefeningen doorgenomen, prachtig die ontspanning en sereniteit in haar gezicht. Ze opent zich meer en meer wordt relaxter. Iedereen wordt door de Spaanse gastvrouwen uitgenodigd deel te nemen aan het avondgebed, omdat hun energie zo goed voelt doe ik mee. Daarna naar bed. We slapen in een aangebouwd gebouw aan de kerk. Aan de andere kant viert het dorp feest, het zal mij benieuwen hoe ik zal slapen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten