29 augustus 17 km Calzadilla dela Cueza gite

Macaroni, lam met frite, flan

Opstaan met kamping routine heerlijk! Het is alleen erg koud, ik rits mijn broekspijpen aan en draag mijn dikke fleece. Ook in geen maanden meer nodig geweest! De zomer loopt naar zijn einde, het wordt kouder en het is nu na 7 uur pas echt licht. Calzadilla zondagmorgen vroeg, mijn stokken tikken door eenzame straten. De Camino kronkelt zich de stad uit. Er is minder wind dan gisteren en hij komt van achteren als ik buiten de bebouwing ben. Minder koud, ik durf zonder windjack te lopen. Mijn verkoudheid is zo goed als over maar ik blijf voorzichtig. Ik neem de volgende gite, er zou een wasmachine zijn, en dan de rest van de dag rust. Even buiten de stad kom ik Stefanie tegen, de 20 jarige Duitse. We lopen samen verder op. Ze praat veel, hoort bij de leeftijd, over haar vader, haar moeder, haar zelf. Hoe ze de Camino ervaart, regelmatig moet ze even rusten omdat haar voeten pijn doen. Ze is vandaag vertrokken op een paar stukjes brood uit het dorp hiervoor! Al babbelend loopt het tegen middaguur, de Meseta geeft het bekende beeld van gemaaide graan velden, heuvels, dorpjes en bergen in de verte. Ik vraag of ze mee wil doen met yoga en thee. Ze is verbaast dat ik warme thee drink bij deze warmte :-) De eerste yoga oefening is een openbaring voor haar, dit is zo ontspannend zegt ze! Ze vindt het heerlijk, weer iemand blij gemaakt :-) Als lunch heeft ze een zakje amandelen, ik deel mijn 2 Boccadilla's (Spaanse sandwiches) met haar. Wat een ervaring voor haar om gewoon eens goed te eten, haar energie stijgt met sprongen. Ze zegt tijdens de yoga realiseerde ik mij pas hoeveel honger ik had. We lopen daarna de 8 km door naar Calzadilla ze heeft geen pijn in haar voeten meer, mooi! Daar aagekomen gaat zij door ik stop, het voelt als een relaxte gite MET wasmachine en zwembad EN de Hongaarse die hem tijdelijk beheert geeft massages en heet Judit. Ik zit nu, na de massage, relaxt in mijn stoel en mijn was droogt, even lekker bij te tanken.
Die Judith is een speciaaltje, ze is een echte Healer, ze heeft nooit een opleiding in massage gevolgd ze volgt haar intuitie, voor mij zijn dat de echte. Ze vertelt dat de energie van de Camino, op dit stuk, je emoties versterkt. Dus je verdriet blijdschap of dat wat eruit moet komen gaat allemaal intenser! Wat ben ik blij dat ik mij momenteel zo vrolijk voel! Wel apart dit is de 2e vrouwelijke healster die ik tref kort na elkaar! In de middag, zie ik een Spaanse vrouw (in de zon! en die is scherp!) yoga doen. Ik vraag welke vorm het is; Hatha-yoga. Zou ze de vorm met mij willen doornemen? Natuurlijk! Dus voor de 2e keer yoga die dag nu als leerling. Later op de avond als ik van mijn kop yogithee zit te genieten kom ik in gesprek met Margo, Engels 21 jaar. Ik ben soort vader figuur in deze gite. Ze verteld mij haar verhaal, in december een Spanjaard ontmoet, ze zou met hem de Camino lopen (druk gespaard) en trouwen! Twee dagen na aankomst blijkt hij nog een vriendin te hebben en kon zij gaan! Arme meid ze is er nog kapot van. Maar heeft besloten door te lopen alleen! Het verdriet op de Camino.