Insalate mixte, huevas con jambon, flan
Bij het wakker worden komt er een benauwd gevoel over mij, wie ben ik als ik niet help. Ik weet ik heb helende energie en ben al jaren bezig dit te versterken. Alleen nu dringt het echt tot mij door als ik doorga met mensen helpen zoals op de Camino gebeurt dan ga ik mezelf kwijtraken. Alleen ik ben bang mezelf kwijt te raken als ik niet help! Realiseer ik mij nu. Dit laatste is natuurlijk ego weet ik maar het voelt toch wel ongemakkelijk. Wie is Donald als hij niet in zijn Healer-rol zit. Ik heb geen idee. Ok ik heb nog minstens 400 km om hierover na te denken. De meeste vroege vertrekkers zijn weg, ik sta op en begin mijn ochtendritueel (mediteren, scheren enz) Bij de kerk loop ik Lorna, Brian en Stefanie (de Duitse) tegen het lijf, we nemen afscheid. De rugzak van Stefanie zit niet lekker, ik begin hem af te stellen tot hij goed zit. Hij weegt nu 3 kilo lichter zegt ze blij. Een Deen is erbij en vraagt of ik zijn rugzak ook af kan stellen. Ik ben dus weer aan het helpen! Verwarrend hoor! Na een rustig ontbijt vertrek ik met een lichte loopneus, ik kan vandaag maximaal 20 km lopen. Of ander 33 maar dat is mij teveel. Ik moet maar eens kijken hoe ik mij voel. Als het niet gaat stop ik eerder. Ik schijn dus nu de Meseta te lopen, gevreesd om zijn hitte, het is een hoogvlakte. Mooi om te zien, een grote ruimtelijke vlakte met de bekende gemaaide korenvelden. Er staat een straffe wind, ik moet er echt tegenop tornen, maar het is wel lekker verkoelend zo! Ik loop rustig, bij stijgen kan ik voelen dat ik minder energie heb. Na een dikke 2 uur het eerste dorpje op de helft. Lorna en de rest zit er al op een terrasje. Ik ga erbij zitten. Na verloop van tijd gaat iedereen zijns weegs. Stefanie wil in het dorpje blijven. Ik ga in het veld lunchen. Daarna verder, de wind is zo mogelijk nog harder de laatste km's vertelt mijn lichaam dat het eigenlijk wel welletjes is. Blij dat ik vandaag maar 20 km kan doen. Bij de aankomst blijkt er een redelijke kamping te zijn, heerlijk. Dan maar een paar euro meer. En wie zijn er ook Lorna en Brian ze slapen, met z'n 2'n in een hele grote zaal met wel 30 stapelbedden. Ook zij een rustige nacht. Ik ga me laten knippen. En als ik daarna op goed geluk een restaurant in loop zitten Lorna en Brian er ook. Met zijn 3
'n gegeten. Lorna verteld dat ze bij de ruine van een klooster warme handpalmen kreeg, en hoe een paar energetische zuiveringen bij haar bevallen zijn. Allemaal erg interessant, maar ik breek vroeg af ik wil naar bed met een asperientje de verkoudheid eist zijn tol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten