Vandaag maar 12 km, dus ik maak geen haast met opruimen en wegkomen. De bekende psychologie van de korte afstanden. Al gauw zit ik weer op het pad, wat door een prachtige kloof loopt gemaakt door het riviertje de L'Alzou die Gramat en Rocamadour verbindt. Heerlijk koel en majestueuze rotswanden die boven je uit tornen. Ik loop door prachtige bossen, de L'Alzou is droog geen druppel water in de zomer. Al lopende kom ik in totaal de resten van 3 watermolens tegen, in de kloof, die het meel maalden voor de omringende steden. Het pad steekt een paar keer de L'Alzou over en stijgt en daalt een beetje redelijk zwaar maar te doen. Echt een mooi stukje wandelen, maar ik ben blij dat ik gisteren niet doorgegaan ben. Als ik dit stuk had moeten lopen gisteren aan het einde van de dag moe van al een hele dag lopen, dan was het echt bikkelen geweest. Ik kan trouwens merken dat ik niet op een pad zit rechtstreeks naar SdC, ik zie geen bekende gezichten meer zoals Azelyne of Alain of andere mensen die ik van gezicht heb leren kennen. Rond een uur of 3 kom ik in Rocadamour. Een prachtige ME stad met mooie oude gebouwen kapel en kathedraal. In de Maria kapel hangt een bel onbereikbaar hoog aan het plafond. Door de eeuwen heen, volgens de overlevering, is deze bel vanzelf gaan bellen. Op deze dag is dan ergens een schip in nood wat miraculeus gered wordt. Als de zeelui later naar Rocadamour komen, Maria te bedanken, klopt de datum waarop de bel klonk met hun verhaal. Ik zit in een pelgrimshuis/gite wat echt goed is. Prijs? Zelf te bepalen adv een donatie. Zoals bij kloostergites. Verder bevalt Rocadamour mij beter dan Conques. Ook erg toeristisch maar toch een betere sfeer zuiverder dan Conques. Het bevalt mij goed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten