16 juli 23,5 km Livinhac le Haut kamping

Uiensoep (erg goed), Salade Gersier, de Canard Frite, kaas na

Mijn horloge loopt om half 7 af, ik realiseer mij dat het brood pas om 8 uur afgeleverd wordt. Anderhalf uur is wel lang voor mijn opbreekroutine. Ok ik neem een extra lange ochtendmeditatie. Gedurende de meditatie een soort van uittree ervaring. Met mijn geestesoog zie ik een vage lichtgevende figuur achter mij staan die zijn (energetische) hand in mij steekt en mij (energetische) zelf uit mijn lichaam trekt. Ik heb dit één keer meer meegemaakt tijdens mijn Sjamanenopleiding. Ik splist een deel van mij, ik voel de grond tegen mijn billen en benen drukken en de vogels zingen. Een ander deel gaat op reis. De beelden zijn wazig, ik zweef en er is een cirkel van energetische menselijke gestalten om mij heen. Langzaam draai ik rond om ze allemaal aan te kijken. Ik realiseer mij dat ze een menselijke gestalte hebben aangenomen voor mij. Ik besluit dat ze ook hun ''gewone'' gedaante mogen aannemen. We worden allemaal heldere lichtbollen. Er is communicatie maar ik kan het niet volgen. Eén lichtbol neemt mij mee, communicatie. Ik ben weer in mijn lichaam maar er is een energiedraad vanuit mijn hoofd naar een lichtbol omhoog. Ik ben het contact lang gedurende de morgen bewust. Om Conques uit te komen moet je uit het dal omhoog. Het wordt een pittige klim. Gelukkig ben ik fris. Medelopers laten mij voorgaan. Ik krijg van meerdere pelgrims te horen dat ik snel loop. Het is nu eenmaal mijn loopritme, kan het lang volhouden. Er is iets verandert aan het pad, de mensen. Het is rustiger, veel mensen die in Le Puy begonnen zijn stoppen in Conques, die overblijven zijn de die-hards die echt helemaal naar de Spaanse grens lopen bijvoorbeeld. Omdat er weinig huizen zijn vind ik laat water voor mijn lunch. Ik vind een mooie schaduwrijke plaats in een weide. Als ik zit te eten hoor ik ''Donald'' ik draai me om, dat lijkt warempel Cecyle wel! Het is haar! Wat leuk om haar weer te zien! Nou ik moet mijn woorden terugnemen het is een taaie tante dat ze zover gekomen is, petje af hoor. We praten bij en delen het eten. Nog altijd geen kop, dus mijn theebeker wordt gedeeld. We lopen samen verder, gaat wel een stuk minder snel. Onderweg komen we ook Azele?en Alain tegen in een barretje. Verbazend dat je elkaar zo allemaal tegelijk tegenkomt gezien de verschillene loopsnelheden en stopritme. Azele en Alain vertellen dat ze mij hebben zien zitten mediteren in Espalion. Ze zijn rustig doorgelopen. Voor mijn gevoel komen we laat in Livinhac aan. Cecyle neemt een gite ik de kamping. Wie eten er op het terras van de kamping? Esmeralda (ze heeft de yoga oefeningen gedaan en gemerkt dat ze werken) en Traugott een Duitser. Beiden voor Conques ontmoet.
Eindelijk kan ik Traugott eens naar de oorsprong van zijn naam vragen, hij is dik 60 jaar oud. Hij vertels dat hij in 1943 geboren is en zijn ouders gaven hem 2 namen; Traugott Friedeman. Ik merk op dat dat behoorlijk anti-Fazistisch overkomt. Dat klopt zegt hij, zijn vader was Theoloog, illegaal afgestudeerd, het was verboden. En heeft moeten vechten aan het Oostfront en heeft het zowaar overleefd! Traugott heeft zijn namen gekregen als stil protest tegen het Fazisme. Tja en dan word ik even stil, ik realiseer mij mijn vooroordelen, alle Duitsers zijn slecht want zij zijn de 2e WO begonnen is er zo één. En dan krijg je dit verhaal, zet je aan het nadenken over de dingen waar jezelf in bent gaan geloven. Verder zit ik trouwens met een scheef oogje naar mijn planning te kijken en ik ga erg hard, zo hard dat ik voor mijn gevoel te vroeg in Spanje ben. Ik denk dat ik even een omweggetje ga maken Rocamadour schijnt erg mooi te zijn. Ga er eens over denken.